Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΩΝ ΕΙΔΩΝ



Ετος 2007 : "Μεγάλες  πυρκαγιές σημειώθηκαν σε νομό  Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Ηλείας, Αχαϊας, Λακωνίας, Αργολίδος, Κορινθίας, Αττικής και Εύβοιας "....

Ετος 2008: "Τίθεται υπό έλεγχο έπειτα από πέντε ημέρες η μεγάλη πυρκαγιά στη Ρόδο, που προκάλεσε τεράστια οικολογική καταστροφή. Συνολικά αποτεφρώθηκαν περισσότερα από 50.000 στρέμματα δασικής έκτασης'

Ετος 2009: "Πυρκαγιά ξέσπασε στην περιοχή του Γραμματικού ! Αναστατοι οι κάτοικοι"...

Ετος 2011 : "Ο ισχυρός σεισμός 9,0 βαθμών Ρίχτερ και το τσουνάμι που έπληξαν τις βορειοανατολικές ακτές της Ιαπωνίας, προκάλεσαν το θάνατο πολλών ανθρώπων"...

"O τυφώνας Κατρίνα χτύπησε για άλλη μια φορά τις Ηνωμένες Πολιτείες"....

"Ο φονικός εγκέλαδος εφερε μνήμες απο το παρελθόν στην Ιαπωνία¨...

"Νεκρά ψαρια ξεβράστηκαν στις ακτές του Οχαϊο"...

Ο"ι πλημμύρες παρέσυραν γέφυρες, προκάλεσαν κατολισθήσεις¨'....

"Οι τελευταίες θεομηνίες φαντάζουν σαν να έχουν βγει απο κινηματογραφική ταινία, καποιοι μιλούν για την αρχή του τέλους"....



Πολλά χρόνια μετα : ¨Τα εγκαίνια του Μουσείου Βαλσαμωμένων και Απολιθωμένων Ειδών είναι γεγονός.Μετά και την αποκτηση του δένδρου με το όνομα «Κυπαρίσι» το Μουσειου έχει πλεον ανοιξει τις πύλες του για μικρούς και μεγάλους".



Μεσα στο μουσείο η ξεναγός....

-          Στο τμήμα της Χλωρίδας , δεξιά σας θα δείτε  την Ελάτη. Η Ελάτη και συγκεκριμένα η Κεφαλληνιακή ήταν ενα απο τα τρία είδη Ελάτης που...

-          Στο τμήμα της Πανίδας αριστερά σας μπορειτε να θαυμάσετε το Ελάφι, τον Σκίουρο, την Αρκούδα. Ολα ήταν μέρος της πανίδας και ζούσαν στα δάση ....


-Μαμα μαμα ...

Ενα κοριτάκι γύρω στα 5-6  ντυμένο στα άσπρα με δύο κοτσιδάκια  και τεράστια μυωπικά γυαλιά, ρωταει τη μητέρα της:

- Πως λεγετε αυτο το δενδρο ?

-Κυπαρίσσι παιδί μου ! Ελα πάμε...θα μας ψάχνει ο μπαμπάς !

Και ενω η μητέρα ψάχνει τον άνδρα της, το παιδί ξεφεύγει απο την προσοχή της και πηγαίνει κοντα στο κυπαρίσσι.

Διαβάζει συλλαβιστά την επιγραφή κατω απο αυτό:

«Κυυυπαρίσσι : κωνοφόρο ,αειθαλέεες φυτό το κυπαρίσσι ανηκε  στην οικογέεενεια των Κυ-πα-ρι-σσο-ειδών με  18 είδη που βρίσκονται στις περιοχές της"...

Και ενω το κοριτσάκι διαβάζει μια φωνή βαθεία αλλα και γαλήνια παράλληλα ακούγετε....

-E, ψιτ ! Εϊ εσυ ?

-Ποιος είναι ? Ποιος...

Το κοριτσάκι γυρίζει το κεφάλι του δεξιά και αριστερά απορρημένο...

-Κοριτσάκι με ακούς ! Δε το πιστεύω...με ακούς πραγματικα !

- Ποιος είναι ?

- Eγω σου μιλάω...

- Είναι καποιος μεσα στο κυπαρίσσι ?

Το κοριτσάκι κοιτάζει ψηλά και δύο μικρά μάτια και ενα στόμα σχηματίζονται πανω στο δένδρο.


-          Εγω είμαι ! Εγω σου μιλάω !


-          Ποιος εισαι ? Πως και μου μιλάς ? Τα δεν δενδρα μιλούν !

-    Τα δένδρα έχουν ψυχη σαν τους ανθρώπους, φυσικά και μιλούν !

-   Η μαμα μου μου έχει πει να μη μιλαω σε ξένους !


- Ξένος...ναι ! Ίσως είμαι τωρα πια ξένος σε όλους ! Για χρόνια όμως έδινα πνοή εγω μαζί με αλλα αδέρφια καιφίλους μου στους ανθρώπους και τα ζώα που τώρα βλέπεις γύρω σου.

 Οι άνθρωποι  - το είδος σου- δυστυχώς δεν με αγάπησαν ποτε.  με τα χρόνια με κατεστρεψαν !  Εβαζαν φωτιές στα δάση και έκαιγαν ο,τι έβρισκαν. Θυμάμαι...οταν βάλανε φωτια στο σπιτι μου...το δικο μου δάσος....τα ελαφια, οι κουκουβάγιες, οι αρκουδες, ..ολα έτρεχαν να σωθούν ! Όλα τα αδερφια μου φωνάζανε σε βοηθεια....αλλα εμεις τα δενδρα είχαμε τις ρίζες μας βαθεια μεσα στο χώμα και δεν μπορουσαμε να τρεξουμε ! Τα ουρλιαχτα των αδερφων μου ακομα αντυχούν στα αυτια μου ...

Οταν εγινε η καταστροφή, όσοι απο εμας απο θαύμα επιζήσαμε, μας μαζεψανε σε κατι τεραστια κουτια στα οποια υπήρχε σκοτάδι...δε βλέπαμε τίποτα παρα μονο μιλουσαμε μεταξυ μας για να δωσουμε κουραγιο ο ενας στον άλλο !

Ταξιδευαμε για μήνες ίσως και χρόνια δε θυμαμαι...ειχα χασει την αισθηση του χρονου !  Μας βάλανε κάτω απο κατι τεράστια μηχανήματα ...βαλσαμώνανε  τα δένδρα και βαλσαμώνανε τα ζώα και τα πτηνα.  Ηταν ...επώδυνο...φριχτό ! Πολλά ζωάκια δεν άντεξαν και...αλλα ας μη μαυριζω την παιδική σου ψυχούλα με κατι τέτοια !  Με λίγα λογια όσοι επιζησαμε ηρθαμε εδω σε αυτο το μερος  όπου δεν βλέπουμε το φως του Ήλιου και συχήθως έχει κρύο ! Μας φωνάζουν «εκθέματα» ! Ακου «εκθέματα» !

Οι ανθρωποι που μας επισκεπτονται ριχνουν απλα μια ματια και  μας προσπερνουν ! Ποιους ? Εμάς ! Που δίναμε πνοή σε όλο το κόσμο !  Που χωρίς τα δενδρα δεν υπηρχε οξυγόνο....χωρίς τα ζώα και τα πτηνα δεν υπήρχε η άγρια φύση. Δεν υπήρχε ισσοροπία !  Οι άνθρωποι  δεν θα καταλάβουν ποτέ ποσα πραγματα δώσαμε στο πλανήτη Γη.

-          Μααα  ποιος ειναι οοοο....



Την ερώτηση διέκοψε η μητέρα του κοριτσιου που το έψανχε εναγωνίως !



-          Α ! Εδω εισαι ! Με κοψοχόλιασες ! Δεν εχουμε πει να μη φευγουμε ποτε απο τη μανούλα..αντε πάμε !

-          Μα μαμα....

-          Μαμούνια ! Τελειωνε περιμένει ο πατέρας σου !

Η μητέρα παίρνει το παιδί βιαστικα απο το χέρι καικατευθηνονται προς την έξοδο...το κοριτσάκι γυρίζει το κεφαλάκι του προς το δενδρο :



-          Γεια σου δενδρο !



Κουνάει το χεράκι του δεξιά – αριστερά...



-          Γεια σου κοριτσάκι! Χαρηκα που τα είπαμε εστω και λίγο !



Ετος 2052 /  Τοποθεσια: Πλανήτης Χωρίς Όνομα / Ετος μετοίκησης: 2049



Δεν υπάρχουν σχόλια: