Αθήνα, ωρα 17:00 Μπαίνω στο τετραόροφο κτήριο της πλατείας Συνταγματος. Στο ισόγειο η καφετέρεια , κάποιοι φλυαρούν έντονα μεταξύ τους, χαμόγελα, γέλια ...ωραίοι άνθρωποι.
Καθώς ανεβαίνω απο τις κυλιόμενες σκάλες διαβαζω τις διαφημιστικές επιγραφές "50% έκπτωση σε ολες τις τηλεοράσεις " , "στα δύο βιβλία με την ένδειξη Happy Price, το 1 δώρο" ... 3ος οροφος βιβλιά !
Με το που μπαίνω αισθάνομαι σαν μικρό παιδί που το πηγαίνουν οι γονείς το στο λούνα πάρκ ! Στα δεξιά μου δύο τεράστιες βιβλιοθήκες με τις τελευτάιες κυκλοφορίες βιβλίων, εκεί συναντώ την πωλήτρια που ουκ ολίγες φορές μ' χει εξυπηρετήσει, μου έχει συστήσει βιβλια, εχουμε συζητήσει στα γρήγορα για κάποιους συγγραφείς ! Με βλεπει μου χαμογελά " Καλησπέρα καλά είσαι ? Ο,τι θες εδώ είμαι Ο.Κ." ? Ευγενέστατη, παρά τον πανικό που επικρατεί ...κάτι το οποίο δείχνει οτι παρά την οκονομική κρίση, το βιβλίο ο Έλληνας δεν το αποχωρίζεται ! "Καλό αυτό" σκέφτομαι και κάνω τη καθιερωμένη μου βόλτα στον όροφο.... Αστυνομικά Μυθηστορίματα, Ιστορία, Ελληνική & Ξένη Λογοτεχνία, Θρησκεία, Ιστορικά Μυθιστορήματα, Φαντασία, είναι μονο λΊγα απο τα είδη βιβλίων που φιλοξενούνται στο βιβλιοπωλείο.....ολα έτοιμα για να βρουν τον κάτοχό τους !
Ενας κύριος στον τομέα Ιστορίας βάζει τα γυαλιά του για να διαβάσει καλύτερα....μια κοπέλα σηκώνεται στις μύτες των ποδιών και εκτείνει το χέρι της προσπαθώντας να φθάσει ενα βιβλίο μαγειρικής ...πιτσιρικάδες στον τομέα Φαντασίας συνομιλούν έντονα για το ποιός συγγραφέας είναι ο καλύτερος: "Φιλε, ο Λαβκραφτ δε παίζεται" ! "Ελα ρε @#$%^* ...σαν τον Μούρκοκ δεν υπάρχει ! " Αααααχ τα νιατα !
Φθάνω στην εκλαϊκευμένη επιστήμη και χάνομαι μεταξύ του Dawkins του Greene και του Stephen Hawking ! "Το μεγαλύτερο θαύμα στη γη" , "Το μεγαλο σχέδιο" και ¨Το κομψό σύμπαν" με μεταφέρουν σε ενα κόσμο....εξωπραγματικό !
Συνεχίζω στα Ιστορικα΄μυθιστορήματα: Εδω ειμαστε ! Αγγίζω με τις άκρες των δαχτύλων μου τις ράχες των βιβλιων ενω περπατώ κατα μήκος των ραφιών...."Ο χαμένος στρατός " του Valerio Massimo Manfredi, "Το σημάδι" του Raymond Khoury και νιώθω σαν να μπορώ με ενα μαγικό τρόπο να διαβάσω το τι γραφουν οι σελίδες ....σαν να μου φωνάζουν να τα αγοράσω !
Βρίσκω αυτο που μου γεμίζει περισσότερο το μάτι "Ο κωδικός του Σινά" του Whittemore. Γυρίζω στο οπισθόφυλλο για να διαβάσω την υπόθεση "Ο Κωδικός του Σινά είναι το πρώτο απο τα τέσσερα αυτοτελή μυθιστορήματα του Κουαρτέτου της Ιερουσαλήμ, που μας δίνουν την ευκαιρία να κατανοήσουμε με με μοναδικό τρόπο την μακρόχρονη και σύνθετη ιστορία της Μέσης Ανατολής....." Χμμμμ ενδιαφέρον... ! Euro 20,00. Να ήταν και καπως πιο φθηνο ! Με επιασαν οι τσιγγουνιές μου. Το κρατάω όμως για λίγο μέχρι να αποφασίσω εαν θα το αγοράσω.
Να τη παλι η πωλήτρια ! "Τι έχεις να μου προτείνεις αυτη τη φορα ? " τη ρωτάω. "Λοιπόν τελευταίως διάβασα αυτο" και μου δείχνει το "Στο cafe της χαμένης νιότης" του Patrick Modiano. "Μου άρεσε πολύ ! Εαν διαβαζεις αστυνομικά ειναι απο τα πολύ καλά" "Εεεεε σου έχω πλεον εμπιστοσύνη ! Ευχαριστώ πολύ" της λεω, το κρατάω και αυτό και κατευθύνομαι στο τομέα με τα βιβλια μαγειρικής ! Εδω σε θέλω ! Η μαγειρική ήταν κατι αγνωστο για εμενα, μέχρι που έμεινα ανεργη, οπότε είχα χρόνο να ασχοληθώ λιγο παρπάνω. Να και κατι καλό που βγήκε απο αυτη την ιστορία.
Ως κλασσική λιχούδω, πρώτο βιβλίο που μου κανει εντύπωση ειναι αυτο του Παρλιάρου ! Το ανοίγω...."Τουρτα σοκολάτα με κρέπες" , "Μπακλαβας με διαφορους ξηρούς καρπούς και μέλι" ....ήδη μου τρεχουν τα σαλια ! Γυρίζω στο οπισθόφυλλο και διαβάζω δύο λογια για τον συγγραφέα.
"Ο Στέλιος Παρλιάρος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1959.
Σπούδασε την τέχνη της ζαχαροπλαστικής στη Γαλλία".....
Κωνσταντινούπολη ! Χμμμμ....τι μου θύμισες τωρα ! Ενα συνεφάκι ζωγραφίζεται μπροστά στα ματια μου και ξαφνικά πηγαίνω πισω το χρόνο......στο σπίτι μας στη Πρίγκυπο....ενα κοριτσάκι στρουμπουλό περίπου 7-8 χρονών κατεβαίνει τρέχοντας τη ξύλινη εσωτερική σκάλα του σπιτιού παρασυρόμενο απο τις μυρωδιές της κουζινας.
"Γιαγιά γιαγιά ! Τι φτιάχνεις ? Η γιαγιά κατεβαίνει στο ύψος του...του χαμογελάει και δύο ρυτίδες έκφρασης σχηματίζονται γύρω απο τα μάτια της
"Κεφτεδάκια που σου αρέσουν "!
"Αυτο μυρίζει έτσι" ?
Σηκώνεται και συνεχίζει το ψήσιμο...χωρίς να πάρει τα ματια της απο το τιγάνι...
" Ειναι τα μπαχάρικά που έχω βάλει που το κανουν να μυρίζει έτσι. Τα μπαχαρικά δίνουν αλλη γευση στα φαγητά. όταν μεγαλώσεις και μάθεις να μαγειρεύεις θα τα χρησιμοποιεις και εσυ !"
Οι αναμνήσεις κανουν ενα δάκρυ να κυλήσει στο μαγουλό μου.....ωχ ! Τι εχω παθει ? Άννα σύνελθε είσαι σε δημόσιο χώρο ! Ευτυχώς εχω παντα χαρτομάντηλα στη τσάντα οποτε....το εσωσα το θεμα !
Κοιτάω την ώρα 18:00 ! Πωωωωωωωωω ! Πως πέρασε έτσι η ώρα ? Κάθε φορά που έρχομαι εδω χάνω την αίσθηση του χρονου. Εχω αργήσει ! Πρεπει να παω σπίτι, να συμμαζέψω, να μαγειρέψω, να βάλω πλυντήριο....και το σίδερο ? Άστο για άλλη μέρα.
Φεύγω τρέχοντας απο τον όροφο με τα βιβλια στο χέρι και κατευθύνομαι στο ταμείο.
Συνειδητοποιώ οτι δεν έχω ακόμα επιλέξει το βιβλίο που θέλω να αγοράσω....ή μαλλον για να το θέσω καλύτερα.....αυτο που ΜΠΟΡΩ να αγοράσω, οπότε κάνω στο μυαλό μου ενα γρήγορο υπολογισμό.
20 EURO "O ΚΩΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΣΙΝΑ", 17 EURO το "Στο cafe της χαμένης νιότης", 18.17 EURO το βιβλίο ζαχαροπλαστικής - φιλική τιμή εγραφε επάνω . Παλι καλα ! Μάνι μάνι 55,00 ΕURO ! Χριστέ μου ! Καποιο πρέπει να "θυσιάσω" !
Στεναχωριέμαι...οχι για το βιβλίο, αλλα για την κατάσταση γενικότερα ! Θυμάμαι παλιά, ως καλομαθημένη, δεν τα σκεφτόμουν καν τα λεφτα ! Και τώρα....Περασμένα μεγαλεία ! "Κρίση έχουμε Αννα, μαζέψου¨"! σκέφτομαι και πηγαίνω στο ταμείο.
"35,00 EURO παρακαλώ" μου λεει η ταμίας ! "Ο Κωδικός του Σινά" μπορει να περιμένει....
Μπαίνω στο λεοφωρείο για την επιστροφή, και ανοίγω το βιβλιο ζαχαροπλαστικής.....βλέποντας όλα αυτα τα γλυκά, τα υλικά και τις αλχημείες ...σκέφτομαι οτι η ζωή ειναι σαν τη μαγειρική ! Είτε πρόκειτε για μπαχαρικά στα κεφτεδάκια είτε για σαντιγύ πανω στην τούρτα...πρεπει απλα να βρεις τα κατάλληλα συστατικά για να....δέσει το φαγητό...το γλυκό !
Κι αν καποια στιγμή δεν σου πετύχει....ΤΟΤΕ ειναι που πρέπει να προσπαθήσεις διπλά για να το ξαναφτιάξεις !
2 σχόλια:
έχεις, τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα, την ικανότητα, το ταλέντο κάθε φορά που διαβάζω ένα κείμενο σου, να μεταφέρομαι στον τόπο και το χρόνο που διαδραματίζεται η ιστορία που διηγείσαι.! Μπράβο σου!
Ταξίδι στο χρόνο μαζί σου Αννούλα. και το τελείωμα είναι το βασικό.Τα συστατικά κάνουν την διαφορά τα οποία όμως τα ρίχνουμε εμείς!!
Δημοσίευση σχολίου