Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

ΑΝΟΡΕΞΙΑ- Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ

Όταν βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη τον βλέπεις χοντρό !

"Χριστέ μου ! Κοίτα πάχος..κοίτα ψωμάκια...κοίτα κυταριτιδα ! Είμαι απαίσια ! Είμαι μια γουρούνα. Δεν γίνετε. Πρέπει να αδυνατίσω κι άλλο. Πρέπει να αυξήσω τις ώρες που κάνω γυμναστική" σκέφτεσαι.  Και εκεί που δεν το καταλαβαίνεις να σου οι εμετοί - πρέπει άλλωστε να τους προκαλέσεις έφαγες πολύ σήμερα- να σου τα διουριτικά - πρέπει να τα πάρεις. Η σαλάτα σου έκατσε βαριά στο στομάχι άλλωστε !

Ανεβαίνεις στη ζυγαριά: κιλά 45.  " Αποκλείεται ! Δεν είναι δυνατόν" ! φωνάζεις  Πετάς το φαγητό που σου έδωσε η μητέρα σου για το σχολείο, κάνεις εμετούς τα βράδια κρυφά για να μη σε ακούσουνε, έχεις ενα συνεχόμενο εκνευρισμό οταν σε ρωτάνε "μα τι έχεις πάθει και δεν τρώς" αλλά εσύ...εκεί...πιστή στο στόχο σου !

"Θα γίνω μοντέλο" λες και ξαναλές στον εαυτό σου και στις φίλες σου που όταν τις ρωτάς "πως σου φαίνομαι μέσα στο καινούριο μου φόρεμα ; " και σου απαντάνε "Kούκλα είσαι. Mήπως όμως πετάει λίγο η κοιλιά σου; Να κάνεις κοιλιακούς. Εγώ κάνω καμοια 150αριά την ημέρα ! "

Ο καιρός περνάει...κι άλλη γυμναστική...κι άλλη διατροφή απο αυτές που χάνεις γρήγορα κιλά..να δεις πως τις λένεεε...Α! Ναι ! Τις διαίτες express που χάνεις 3 κιλά μεσα σε 3 ημέρες ! Τις πήρε το μάτι σου στο Χ περιοδικό ! Αυτό που σου έδωσε η φίλη σου η οποία παρεπιπτόντως έχει πάρει 2-3 κιλάκια τον τελευταίο καιρό ! Κρίμα και είχε τόσο ωραιο σώμα !
"Έλα ρε συ ! Πάμε να χτυπήσουμε μια σοκολατίνα ! Καιρό έχουμε να φάμε γλυκό...και ..τώρα που σε βλέπω...ρε συ! Μήπως έχεις χάσει αρκετά κιλά;  Δε σε βλέπω καλά" !
"ΣΟΚΟΛΑΤΙΝΑ! Ούτε να το σκέφτεσαι ! Δεν έχω χάσει πολλά ! Μη λες μαλακίες ! Είπαμε πάω για μοντέλο ! "

Κάποια στιγμή έκανες επιτέλους την υπέρβαση: έφαγες ένα ολόκληρο κομμάτι γλυκού. Αλλά...όχι δεν έπρεπε...
"Τι έκανα Θεέ μου ! Ηλίθια ! Ηλίθια ! " σκέφτεσαι και τρέχεις στο μπάνιο..βάζεις το δαχτυλό σου στον οισοφάγο και κάνεις εμετό. Έτσι απλά.

Άμεσως μετά ανεβαίνεις στη ζυγαριά. Κιλά: 40 ! Το αποτέλεσμα δεν σε ικανοποιεί και αρχίζεις πάλι την εντατική γυμναστική. Τρέχεις στη παραλιακή και το μόνο που σκέφτεσαι είναι "Δεν πρέπει να παχύνω. Έχω ένα στόχο ! Θα γίνω μοντέλο πάει και τελέίωσε! "

Τα κιλά σου γίνονται εμμονή. Και εκεί που δεν το καταλαβαίνεις χάνεις τις δύο και μοναδικές φίλες που είχες.  Τη μια δεν ήθελες να βγείς μαζί τους, την άλλη είχες τις κλειστές σου...άλλο που δεν ήθελαν και αυτές να σε ξεφορτωθούν ! Σε ζήλευαν άλλωστε...το είχες καταλάβει καιρό τώρα. Αλλά δεν πειράζει. Καμοία δεν μπορεί να έχει το σώμα σου.

"Τι έχεις παιδί μου ? Να πάμε σε ένα γιατρό ! Έχεις γίνει πετσί και κόκαλο ! ' σου έλεγε η μάνα σου.
"Ωωωχ άσε μας ρε μάνα ! Τι ξέρεις εσύ απο αυτά ?  Γριά γυναίκα, μου το παίζεις και ξερόλας! Ξέρω τι κάνω. Έτσι πρέπει να είμαι για να κάνω πασσαρέλα. Δεν βλέπεις τα αλλα μοντέλα πως είναι' της απάνταγες εκνευρισμένα !
Η μάνα σου κατέβαζε το κεφάλι...γυναίκα απο χωριό ήταν ..δεν ήξερε. Και αυτό εσύ το εκμεταλλευόσουν.

Κοιτάζεσαι πάλι στον καθρέπτη. Τεντώνεις το ισχνό δερμα σου με τα ακροδάχτυλά σου...."ψωμάκια" το ονομάζεις "πως είσαι έτσι κακομοίρα ! " λες και ξαναλές στον εαυτό σου. Το είδωλό σου αντικαθιστάται με αυτό μιας παχουλής γυναίκας. Κάθε φορά.

Τι κι αν δεν φας μια ολόκληρη ημέρα! Ακόμα καλύτερα. Θα είσαι όμορφη...πολύ όμορφη εαν χάσεις παραπάνω κιλά. Τι κι αν σου κόπηκε η περίοδος, έχεις τάσεις λιποθυμίας, έχουν καταστραφεί τα δόντια σου, δεν κοιμάσαι καλά, δεν πηδιέσαι κάν ! Εναν γκόμενο είχες και αυτός σε σούταρε ! Λογικό, αφού δεν του καθόσουν! Δε σε ένοιαζε όμως διότι σημασία έχει ο στόχος.  Είπαμε..πας για μοντέλο ! Μη ξεχνιόμαστε, άντε μπράβο!

Έχεις φτάσει στα 35 κιλά και στα 17 σου πλέον ζητάς εργασία απο μεγάλο οίκο μόδας ! Έχεις άγχος...τι θα σου πούνε, εαν θα τους κάνεις..τόσες θυσίες έκανες αλλωστε !

Για να πάρεις την απάντηση: "Λυπούμαστε δεσποινίς αλλά δεν πληρείτε  προϋποθέσεις ! "
"Μααα νομιζα οτι τα κιλά μου ήταν...."
"Άμα θέλαμε μούμιες θα πηγαίναμε στην Αίγυπτο δεσποινίς ! Αλλά...για καθίστε...νομίζω οτι έχω ένα πολύ καλό ρόλο στην τηλεόραση για εσάς "

Τα μάτια σου άστραψαν όλο ευτυχία ! " Τηλεόραση ! Σοβαρά" ; ρώτησες όλο αφέλεια.
"Ναι...ναι σοβαρά. Για το "Ο εφιάλτης στο δρόμο με τις μούμιες" πως σας ακούγετε  ; αποκρίθηκε ο αντζέντης.
Το γέλιο του χανόταν όσο έφευγες τρέχοντας απο το γραφείο του με δάκρυα στα μάτια.

Στη διαδρομή για το σπίτι, έσερνες το σκελετωμένο κορμί σου απο το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο...σε έπιασε ταχυκαρδία...ζαλάδα...ούτε θυμάσαι πότε έφτασες στο σπίτι. Χτύπησες την πόρτα. Σου άνοιξε η μητέρα σου. Τα μάτια σου κόκκινα απο το κλάμα. Το πρόσωπό σου άσπρο σαν το πανί. Έπεσες στην αγκαλιά της και πέσατε μαζί στο πάτωμα και σου κρατούσε το κεφάλι.
"Τι έχεις παιδί μου ? ΜΙΛΑ ΜΟΥ ! Γιατί βαρυανασαίνεις...γιατί..." δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρότασή της. Μόνο έμεινε εκεί. Ακίνητη. Να σε κοιτάει,  όση ώρα η ψυχή έβγαινε απο το σώμα σου.



Πηγές: http://b-eating.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=45&catid=45&Itemid=69

http://www.medlook.net/article.asp?item_id=746








Δεν υπάρχουν σχόλια: