Τα'μαθες παιδί μου ; O ΓΑΠ πάει για δημοψήφισμα !

"Τα'μαθες  παιδί μου ;"  Με ρωτάει η μητέρα μου, εμφανώς ταραγμένη.
 "Τι συμβαίνει ρε μάνα;  Έπαθες κάτι ; Έγινε τίποτα ;"
 " Έγινε παιδί μου !  Έγινε οτι αυτός ο...ο...ο εθνοπροδότης ο Παπανδρέου πάει για δημοψήφισμα !"
"Δημοψήφισμα ; Και εκλογές ; Δεν θα κάνουν εκλογές ; "
"Που να ξέρω παιδί μου ! Eαν γίνει δημοψήφισμα  θα ψηφίσουν όλοι να πάμε στη δραχμή οπότε και θα καταστραφούμε " !
"Μαμα μην αγχώνεσαι...σκέψου την καρδιά σου ! "
"Απο χθες έχω να κοιμηθώ κοριτσάκι μου ! Με επιασε και  η ημικρανία μου!  Τι θα κάνουμε ; Τον προδότη...τον "μπιπ" που μπλέξαμε" !
Και η συζήτηση συνεχίστηκε κάπως έτσι με την μητέρα μου να ωρύεται και εμένα να προσπαθώ να την καθυσηχάσω.

Πέρα απο την μητέρα μου όμως, πιστεύω οτι πολλοί Έλληνες έχουν ακριβώς την ίδια σκέψη.
Δημοψήφισμα ή εκλογές ;

Δεν ειμαι οικονομολόγος ούτε ειδική. Απλή γραμματέας είμουνα πριν χάσω τη δουλειά μου πριν 1 χρόνο.  Όμως νομίζω οτι όλοι θα συμφωνήσουμε στο οτι ο Παπανδρέου καταρέει και θέλει να μας πάρει μαζί του. Για αυτό αφήνει στο λαό να βγάλει το φίδι απο την τρύπα. Διότι ακόμα και τώρα, στην πιο κρίσιμη στιγμή της Ελλάδας είναι παντελώς ανίκανος να πάρει οποιαδήποτε απόφαση. Για να έχει μετά να πεί "Εγώ δεν ξέρω τίποτα. Ο λαός αποφάσισε"

Και όσο κι αν λέμε οτι είναι δημοκρατικό ο λαός να ψηφίζει νομίζω - και αυτό είναι πάντα η δική μου γνώμη - ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα ήταν συνετό να πάμε για δημοψήφισμα. Ο λαός είναι εξαγρυωμένος και είναι φυσιολογικό να ζητήσει να βγούμε απο την Ευρωζώνη, χωρίς όμως να αναλογιστεί τις επιπτώσεις, οι οποίες όλοι ξέρουμε ότι θα είναι ολέθριες για τον λαό.

Θα μου πείτε τώρα: "Καλά ρε Άννα ! Και οι εκλογές είναι λύση ;  Όχι, δεν είναι λύση. Εδώ που φθάσαμε όμως απο οτι είναι η μόνη λύση. Tώρα ...το ποιός θα βγεί και τι έργο θα δείξει...αυτό ειναι μια αλλη ιστορία !

Και καταλήγω με το εξής: ασχέτως με το ποιο κόμμα θα ψηφίσει ο καθένας, καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε όλοι να διεξαχθούν αυτές οι εκλογές χωρίς τσακωμούς και έκτροπα !
Τον τελευταιο καιρό ακούω όλο και περισσότερους ανθρώπους να τσακώνονται σε λεωφοφεία, στις στάσεις, σε δημόσιες υπηρεσίες, ακόμα και στο δρόμο για το ποιος είναι πατριώτης και ποιος όχι. Για το ποιο κόμμα μας έφερε σε αυτο το σημείο και απο ποιον ξεκίνησε η κατρακύλα !
Ξυπνήστε κύριοι ! Πάνε οι εποχές που τσακωνόμασταν για τα κόμματα ! Σταματήστε πια να αλληλοκατηγορείστε για το ποιος ειναι λιγότερο ή περισσότερο πατριώτης. Εκεί καταντήσαμε ; Να αναρωτιόμαστε ποιος αγαπάει την πατρίδα του περισσότερο ή λιγότερο;

 Ό,τι έγινε,έγινε. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να το αλλάξουμε. Μπορούμε όμως να αλλάξουμε το πολιτικό σκηνικό απο εδώ και πέρα.

Σε μια χώρα ζούμε όλοι...για τον ίδιο σκοπό...με τα ίδια όνειρα. Ή κάνω λάθος ;