Σε κοιτάζω με δέος....νιώθω ενα ρίγος να διαπερνά το κορμί μου, στη σκέψη και μόνο οτι θα σε αγγίξω...Στέκομαι μπροστά σου σηκώνω το κεφάλι και σε χαζεύω...νιώθω τόσο μικρή. Βάζω το αυτί μου πάνω σου, κλείνω τα μάτια και σε αφουγκράζομαι...ναι...σε αφουγκράζομαι. Νιώθω οτι θελεις να μου πεις κάτι. Οι σκέψεις...οι σκέψεις μου πολλές...οι ιδέες αλλες τόσες, αλλά θα υπακούσω όμως μόνο σε μια. Αυτή που θα μου "πεις" εσυ ! Εσύ είσαι αυτή που θέλεις να μιλήσεις...να φωνάξεις...να παθιαστείς.....να εκφραστείς. Και εγώ είμαι αυτή που θα βγάλω όλο αυτό απο μέσα σου Άλλωστε...έτσι δεν γινότανε πάντα ? Αυτή δεν ήταν η .... συμφωνία μας ? Αυτή δεν ειναι η σχέση μας ?
Ξέρω οτι τώρα νιώθεις φυλακισμένη...εγκλωβισμένη σε ένα σχήμα που δεν σου αξίζει. Μίλα μου ! Πες μου τι σχήμα θέλεις να σου δώσω και εγώ θα το κάνω.
Είσαι ψυχρή...κρύα...αλλά είμαι σίγουρη οτι βαθειά μέσα σου έχεις καρδιά. Μια καρδιά η οποία χτυπάει δυνατά...σαν να την ακούω. Μίλα μου ! Πες μου κάτι. Δεν θα σε απογοητεύσω να είσαι σίγουρη.
Τα ακροδάχτυλά μου περνάνε απο το ένα σημείο του "κορμιού " σου στο άλλο σηκώνοντας μια ρίπη άσπρης σκόνης. Σημάδι οτι είσαι έτοιμη να σε σμιλέψω. Παίρνω καλέμι και σφυρί. Θα χαθούμε σε ένα ταξίδι έντονων συναισθημάτων και δημιουργίας.
Λοιπόν τι λες ? Ξεκινάμε ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου