Είμαι στην Αγ. Αλεξάνδρου για μια δουλεια, η απόσταση απο την πλατεία στο σπίτι μου....15' με τα πόδια ! Μπαίνω στο μαγαζί ενός φίλου να χαιρετίσω: "Τι κάνεις πως παει" ; τον ρωτάω " Άστα Άννα το κλείνω το μαγαζι". Στεναχωριέμαι.
Συνεχίζω την πορεία μου, βλέπω τυχαία μια γειτόνισσα. "Τι κανετε ; Ολα καλα '; "Υπομονή Αννά ! Τι να κάνω " ! Ξεφυσάω.
Περπατάω κατά μήκος των μαγαζιών. Περνάω μπροστά απο ενα ανθοπωλείο και ακούω την ιδιοκτήτρια του ανθοπωλείου απο μεσα να φωνάζει στο κινητο: "Ολοι οι ιδιοκτήτες έχουν κατεβάσει το ενοικιό τους προκειμένου να βοηθήσουν τους ενοικιαστές να τα βγάλουν περα κι εσεις μου λέτε οτι είστε ανένδοτος και πως...." Η φωνή της έσβηνε καθώς ανέβαινα την ανηφόρα ! Κουνάω το κεφάλι μου δεξιά αριστερά σε ενδειξη απελπισίας.
Κοντεύω να φθάσω σπίτι, παρατηρώ τα πάντα γύρω μου, παρότι η διαδρομή μου είναι πλεον οικεια. Μια μικρή πεταλούδα ήταν η αιτία να σταματήσω απότομα, ο ήχος απο τα σπορτέξ που τρίφτηκαν στο πεζοδρόμιο εκαναν μια γάτα να το σκάσει έντρομη ! Φοβάμαι μη την πατήσω οταν σκύβω για να δω οτι ανοιγοκλείνει μανιωδώς τα πολύχρωμα φτερά της πάνω σε ενα μικρό φυλλαράκι που έχει πεσει απο τα δένδρα ! Προσπαθεί να κάνει κάτι...αλλά τι ; Το προσωπο μου παίρνει μια απορημένη έκφραση...αλλά είναι τοσο όμορφη που συνεχίζω να την κοιτάω...πρέπει να είμουν απο πάνω της τουλάχιστον 3 λεπτά. Δεν καταλαβα τι προσπαθούσε να κανει...δεν καταλαβα τι τράβαγε σαν μαγνήτης την πεταλούδα πανω σε ενα μικρό φύλλο δένδρου - δεδομένου οτι δεν ειναι ανθός.
Πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελάει όταν σκέφτομαι οτι η πεταλούδα - τουλάχιστον για κάποιους- είναι καλός οιωνός. Μου έρχεται στο μυαλό ο συμβολισμός αυτού του τόσο όμορφου πλάσματος: σύμβολο αναγέννησης, ευτυχίας και χαράς !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου