ΤΟ ΚΥΜΑ

Ο ορός έσταζε αργά...σταγόνα σταγόνα κυλούσε στο αίμα της γυναίκας. Δίπλα της η κόρη της...της κρατουσε το χέρι: "Μη φύγεις μάνα ! Οχι τώρα ! Τι θα κάνω εγώ χωρίς εσένα μου λες "!

Ρούφηξε τη μύτη της, τα μάτια της ήταν κόκκινα απο το κλάμα.




Η μάνα, με φωνή που ίσα που έβγαινε: "Να μην φοβάσαι παιδί μου ! Να θυμάσαι ο,τι σου έχω πει. Είσαι πλέον δυνατή....θα τα καταφέρεις και...." τον ειρμό της έκοψε αυτός ο αναθεματισμένος βήχας.

"Μη κουράζεσαι μάνα ! Μη μιλάς. Ξάπλωσε" ακουμπαει το κεφάλι της στο ροζιασμένο χέρι της μητέρας της.

"Θυμάσαι μάνα τι μου έλεγες ; Να είμαι πάντα δυνατή, να μην αφήνω κανέναν να με εκμεταλλευεται, να πατάω πόδι ;  Ε, (ρουφάει τη μύτη της, σκουπίζει με τα χέρια της τα μάγουλά της) κάτι κατάφερα ! Πότε δεν ειναι αργά! Eτσι δεν είναι ; " Η μητέρα της την κοιτάει και μια γραμμή σαν χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη της.
"Θέλω να είσαι περήφανη για εμένα μάνα. Εκανα λάθη, το ξέρω. Λάθη πολλά....τσακωνόμασταν συχνά, σου μίλαγα απότομα...ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΜΑΝΑ ! Ήμουν ηλίθια ! "

Η μητέρα κουνούσε το κεφάλι δεξιά αριστερά, σε άρνηση όσων άκουγε. "Δεν ειναι έτσι. Εσύ είσαι το παιδί μου! Η ζωή μου, ακούς ; H ζωή μου" αποκρίθηκε με σβησμένη φωνή.

"Συγγνώμη μάνα ! Συγγνώμη" ξεσπάει σε λυγμούς ! Η μητέρα της χαϊδεύει το κεφάλι.

Η κόρη σηκώνει το κεφάλι και την κοιτάει...νιώθει οτι κάτι δεν πάει καλα.
"Μάνα ; Tι ; Τι συμβαίνει; Mάνα !"

"Νιώθω...νιώθω όμορφα παιδί μου. Πολύ όμορφα. Σαν ένα κύμα να σκεπάζει το σώμα μου. Το ακούς; To ακούς το κύμα; Σκάει τώρα...στα στα βράχια σκάει. Η θαλασσα...τι όμορφη που είναι η θάλασσα!"

Ακούστηκε ο παρατεταμένος ήχος του παλμογράφου.
Η κόρη της την κοίταζε, ανύμπορη...έπεσε πάνω της και ξέσπασε σε αναφυλιτα ! Οι κραυγές της αντήχησαν σε όλο τον όροφο "ΜΑΝΑΑΑΑΑΑ" φώναζε, μέχρι που δεν είχε άλλο φωνή...και η κραυγή μετατράπηκε σε κλαυθμύρισμα.

(αφιερωμένο)

Αναρωτιέμαι...

Αναρωτιέμαι....

Αναρωτιέμαι πόσοι συνάθρωποι μας έφαγαν σήμερα ένα πιάτο φαγητό ;

Aναρωτιέμαι, πόσοι συνάθρωποι μας που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, γιόρτασαν τη Σαρακοστή ;

Αναρωτιέμαι πόσοι κάθισαν στο γιορτινό τραπέζι...κι αν κάθισαν, σηκώθηκαν χορτάτοι ;

Πόσοι στήθηκαν στις ουρές για τα συσίτια....πόσοι είχαν εναν άνθρωπο δίπλα τους να πούν "Χρόνια πολλά αδερφέ! Καλή Σαρακοστή ! "

Πόσοι χάρηκαν πετώντας χαρταετό ;

 Αναρωτιέμαι πόσοι είναι αυτή την ώρα...με αυτό το κρύο στους δρόμους ;

Aναρωτιέμαι για πόσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, Στην κατάσταση στην οποία μας έφεραν αυτοί οι εθνοπροδότες, δωσίλογοι ;

Aναρωτιέμαι....

Αμόλα καλούμπα !

"Aμόλα καλούμπα" θα φωνάζουμε όλοι στο πέταγμα του χαρταετού. Μαζί με αυτόν ας ελπίσουμε να αναπτερωθεί και το ηθικό μας λίγο. Νομίζω οτι φέτος θα έχει συμβολικό χαρακτήρα το πέταγμα του χαρταετού, πέρα απο ενα απλό έθιμο που προστάζει να βγαίνουμε εξω την συγκεκριμένη ημέρα με οικογένεια, φίλους και να το γιορτάζουμε.

Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η ημέρα της κάθαρσης για τους Χριστιανούς. Κάθαρσης πνευματικής και σωματικής. Μήπως να υπενθυμίζαμε και στους πολιτικούς μας την έννοια της Καθαράς Δευτέρας ;  Καθώς και της 40ήμερης νηστείας που την συνοδεύει μέχρι το Πάσχα, μπας και φιλοτιμηθούν και....καθαρίσουν λίγο τα σκατά που έχουν στο μυαλό και την ψυχή τους ;
Μα τι λέω ! Αυτούς δεν τους ξεπλένει τίποτα ! Για ποιά νηστεία μιλάμε !

Αλλά και για τους άστεγους πολίτες μας...για ποιά νηστεία μιλάμε για αυτούς που ούτως ή αλλιώς ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΦΑΝΕ καθώς εκεί τους φτάσανε τα λαμογια που μας κυβερνούσαν και συνεχίζουν να μας κυβερνάνε ! Ωχ ! Ξέφυγα απο το θέμα...συγγνώμη αλλά η οργή που νιώθω πολλές φορές είναι πανω απο τις δυνάμεις μου.

Η νηστεία γενικά είναι πολύ  προσωπική υπόθεση. Κατ' εμέ, ειναι ενας τρόπος να μην τρώω κρέας, κατ'αλλον ενας τρόπος να καθαρίσει απο τις σκέψεις του και να βρεί γαλήνη / να σταματήσει να βρίζει κ.ο.κ. Για τον καθένα απο εμάς κατι διαφορετικό. Όπως και να'χει, είτε νηστεψουμε, είτε όχι εύχομαι αυτές οι ημέρες αλλά και οι ημέρες που θα έρθουν να είναι καλύτερες και γεμάτες φως για όλους.

Είθε αυτή η σαρακοστή να φέρει την γαλήνη στις ψυχές μας και το θαύμα που επιθυμούμε όλοι !

Καλή σαρακοστή !

ΜΑΝΑ

  Μπορεί ακόμα να μην έχω φωνή,αλλά μιλάω. Μπορεί να μην μπορείς να με ακούσεις,αλλά όταν θέλω κάτι το ζητάω κλωτσόντας. Υποθέτω οτι αυτό σε ενοχλεί κάπως....συγχώρεσέ με αλλά δεν έχω αλλο τρόπο.
Δεν έχω αλλο τρόπο να σου εκφράσω αυτά που νιώθω. Έχουν περάσει 6 μήνες σχεδόν και εγώ είμαι βουτηγμένο στο σκοτάδι. Δεν μπορώ να δω...μονάχα να νιώσω μέσα απο εσένα. Νιώθω κάθετι που σου συμβαινει. Τη λύπη σου, τη χαρά σου, τον εκνευρισμό σου, τον ενθουσιασμό σου, την αγωνία σου !

 
   Χαμογελάω με την γαλήνη σου, ηρεμώ με τον χάδι σου, κοιμάμαι με τη φωνή σου, κουνιέμαι ακόυγοντας τη μουσική σου αλλά ταράζομαι με το κλάμα σου, νιώθω την ανησυχία σου. Ο,τι αισθάνεσαι, μου το περνάς, γιατί είμαστε ένα. Και θα παραμείνουμε ένα !

  Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερες φορές νιώθω ανήσυχα, επειδή έσυ νιώθεις έτσι. Σε κλωτσάω, σε σκουντάω..αλλά εσύ τίποτα !
Δεν καταλαβαίνω τι σου συμβαίνει; Βλέπεις, εγώ ακόμα δεν μπορώ να δω τον κόσμο σου...αλλά μόνο να νιώσω τις δονήσεις. Και αυτές, πολλές φορές είναι πολύ έντονες ! Γιατί ; Τι συμβαίνει ; Τι σε επηρρεάζει τόσο που σε κάνει να αγχώνεσαι ; Mήπως αυτό είναι προμυνημα στο τι θα βρώ οταν βγώ στον κόσμο ;


  Ξέρω οτι τα πράγματα δεν θα είναι ρόδινα. Αλλά εγώ θα προσπαθήσω να γίνω όσο καλύτερος άνθρωπος μπορώ. Με εσένα δίπλα μου δεν φοβάμαι. Δεν φοβάμαι τίποτα ! Θα μου δώσεις ολη την αγάπη, τη στοργή και τη γνώση που χρειάζομαι. Κι αν έρθει η στιγμή που θα κινδυνεύσω ή πέσω χαμηλά ξέρω οτι θα είσαι δίπλα μου να με καθοδηγήσεις.  Θα σε κάνω περήφανη...θα δεις ! Θα είμαι πρώτο στο σχολείο, πρώτο στα μαθήματα, πρώτο στη δουλειά, θα κάνω δική μου οικογένεια αλλά εσύ θα έχεις πάντα ξεχωριστή θεση στη καρδιά μου! Θα είσαι η μητέρα μου  και εγώ το παιδί σου. Μια σχέση τόσο ισχυρή....που μόνο ο θάνατος μπορεί να την τελειώσει! Αλλά και πάλι εγώ θα σε αγαπώ, θα σε ευχαριστώ κάθε ημέρα για όσα μου έχεις δώσει, θα σε σκέφτομαι και θα αναφωνώ μόνο μια λέξη: ΜΑΝΑ !

Καλό και αναίμακτο τριήμερο !

Καλημέρα σε όλους !

 Τώρα το τριήμερο πολλοί απο εμάς μπορεί να θέλουμε να πάμε μια εκδρομή ή στα χωριά μας...για να ξεσκάσουμε και να ξεχαστούμε για λίγο απο όλα αυτά που μας συμβαίνουν.

 

Και πολύ καλά θα κάνουμε, αρκεί να τηρούμε τους κανόνες ασφαλείας !

Η οδήγηση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ! Το αλκοολ, οι επικίνδυνοι ελιγμοί, η έλειψη ζώνης σε οδηγό / συνοδηγό και στα πίσω καθίσματα αλλά και του καρεκλάκι για τα μωρά, η προσπέραση, ο εκνευρισμός στο τιμόνι είναι ανασταλτικοί παράγοντες για την αφάλεια τη δική σας αλλά και των γύρω σας. 

 

 Οι οδηγοί δικύκλων πρέπει να προσέχουν ΔΙΠΛΑ ! Το κράνος ειναι για να το φοράνε και οχι να το κουβαλάνε στο χέρι.  

 

 Το ίδιο ισχύει και για τους πεζούς ! Δεν σημαίνει οτι επειδή ειναι πεζοί οι υπόλοιποι θα τους δώσουν δρόμο !

 

Στην Ελλάδα, καθε φορά που έρχεται η ημέρα της μεγάλης εξόδου μετράμε νεκρούς! Πριν πολλά χρόνια, όταν για αλλη μια φορά οι σχέσεις μας με την Τουρκία ήταν οξυμένες, πολύ γνωστή εφημερίδα της Τουρκίας είχε ως πρωτοσέλιδο τίτλο : " Δεν χρειάζεται να γίνει πόλεμος με την Ελλάδα. Έρχεται το Πάσχα"

 

 

 

  Στην Ελλάδα δυστυχώς είναι πολλά αυτά που πρέπει να προσέχουμε διότι ο έλληνας στο τιμόνι βγάζει τα απωθημένα του και οι πεζοί στο δρόμο είναι στο κόσμο τους, κυρίως οι ηλικιωμένοι ! ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΙΜΑΧΤΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ! Για την ασφάλεια όλων μας, ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ !

 

  Καθώς σας γράφω αυτές τις γραμμές, αναρωτιέμαι πόσοι απο εσάς που παρακολουθείτε το blog μου θα διαβάσετε τα ανωτέρω, αλλά και πόσοι θα πείτε "Άσε μας ρε Άννα ! Τα έχουμε ακούσει 100 φορές αυτα" ! Ναι. Δεν έχετε άδικο. Τα έχετε ακούσει 100 φορές αυτα. Αλλά νομίζω οτι μια υπενθύμιση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν ! Πες - πες το κοπέλι κάνει την κυρά και θέλει, που λένε.

 

Καλό τριήμερο σε όλους ! Καλό και ασφαλές ταξίδι σε όσους φύγουν εκτός πόλης !

 

 

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ ! Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ !

  Γιατί με κατακρεουργείς ; Γιατί εκγληματείς ; Εγώ είμαι ! Εγω ! Διάβασέ με ! Γιατί δεν γράφεις στα ελληνικά ;  Εγώ είμαι η γλώσσα σου. Η ελληνική !

Μια γλώσσα η οποία ομιλείτε σε Ελλάδα, Κύπρο, Αλβανία, Μακεδονία, Σερβία, Ουκρανία, Ρωσία, Τουρκία, Αγγλία, Ιταλία, Αίγυπτος, Η.Π.Α., Καναδά, Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία Σουηδία αλλά και σε άλλες πολλές χώρες ! Νιώθω περήφανη που βγήκα εκτός συνόρων.

  Πέρασα απο πολλά κύμματα. Πήρα πολλές μορφές. Όλες ήταν ξεχωριστές.
Την  πρωτοελληνική γύρω στα 1600 π.Χ., την Μυκυναϊκή την αρχαιότερη μορφή μου που μιλιόταν στην Ηπειρωτική Ελλάδα και στην Κρήτη τον 16ο με 11ο αιώνα π.Χ., την Κλασσική δηλαδή Αρχαία ελληνική με διαλέκτους όπως  Αιολική, Αρκαδοκυπριακή, Αττική - Ιωνική, Δωρική, Παμφυλιακή.
Απο όσο ξέρω τα Αρχαία Ελληνικά διδάσκονται ακόμα στα σχολεία...με λυπεί όμως το γεγονός οτι διδάσκονται κυρίως στα ξένα και όχι τοσο στα ελληνικά σχολεία μας ! Kάτι άκουσα για CD και φωτοτυπίες αντί για βιβλία ! Θλίβομαι...θυμώνω...κλαίω με την κατάντια τούτη !

  Αλλά επειδή δεν βλέπω να ιδρώνει το αυτί σου, ας συνεχίσω: Αργότερα ήρθε η κοινή ελληνική.  Άλλες ονομασίες της είναι Αλεξανδρινή, Ελληνιστική, Κοινή ή Ελληνική της Καινής Διαθήκης που εμφανίστηκε περ. 300 π.Χ. -300 μ.Χ.και την οποία χρησιμοποιούσαν πολύ τα στρατεύματα του Μέγα Αλέξανδρου, η Μεσαιωνική του 12ου αιώνα και τέλος η Νεο Ελληνική με τις άπειρες διαλέκτους όπως: Καθαρεύουσα, Ποντιακή, Καππαδοκική, Κατωιταλική, Ρωμανιώτικη και Τσακώνικη.

   Ξέρω...σου ακούγονται βαρετά όλα αυτά ! Αλλά πρέπει να ξέρεις ! Πρέπει να ξέρεις την ιστορία μου. Αν και...υπάρχουν άπειρα πραγματα που θα μπορούσες να μάθεις για εμένα. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώωωωωρες ολόκληρες για την προέλευσή μου. Έστω και αυτά τα λίγα μπορείς πιστεύω να τα βάλεις στο μυαλό σου...αν σου έχει μείνει καθόλου φυσικά !

  Αλλά ξερω...δεν έχεις χρόνο για τέτοια ! Δεν εχεις χρόνο να μάθεις...δεν έχεις ΟΡΕΞΗ να μάθεις ! Εξού και ο λόγος για τον οποίο  δεν γράφεις ελληνικά! Παρά μόνο αυτά τα αγγλοελληνικά...πως τα λέτε εσείς greeklish ! Και σαν να μην έφθανε αυτό, πρόσφατα έμαθα ότι ενας Κύπριος ευρωβουλευτής εν ονόματι Ματσάκης ζητά την απλοποίησή μου και αντικατάσταση πολλών γραμμάτων μου με άλλα. Αντί για αυτό που είμαι να με κάνουν ένα τερατούργημα πλήττοντας εμένα αλλά και τον πολιτισμό μας γενικότερα !

   Πως θα φαινόταν άραγε σε ενα γερμανό  εάν αντί για απλά γερμανικά να έγραφε γερμανικά με ελληνικούς χαρακτήρες. Γκούτεν άμπεντ (guten Abend) ή έναν άγγλο αντίστοιχα. Γκούντ ιβνίνγκ (good evening) ;
Ή να προτείνουμε σε εναν απο αυτούς του λαούς να αλλάξουν το αλφάβητό τους !
Αμ, δεν θα του φαινόταν ! Για τον απλούστατο λόγο οτι ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΕΧΟΝΤΑΝ ! Αυτή είναι και η διαφορά σας. Ότι εσείς σαν λαός δέχεστε  την κατακρεούργησή και μετέπειτα ολοκληρωτική εξαφάνισή μου, χωρίς να καταλαβαίνετε τις επιπτώσεις των πράξεών σας. Ενώ οι υπόλοιποι λαοί, ούτε να διανοηθούν να κάνουν κάτι τέτοιο !

  Τι πρεπει να κάνω ; Tι πρεπει να κάνω πες μου τι..για να σε πείσω και να καταλάβεις το έγκλημα που διαπράτεις ;  Το οποιο δεν σου φαίνεται τώρα ,αλλά να ξέρεις ότι τα παιδιά σου δεν θα μιλάνε και δεν θα γράφουν ελληνικά σε μερικά (όχι πολλά, μη γελιέσαι) χρόνια απο τώρα ! Ξέρω..είναι η μόδα τώρα να γράφεις greeklish ! Είσαι πιο..μάγκας...σε κάνει πιο....πως το λέτε εσεις εκεί...γαμάτο γκόμενο / γαμάτη γκόμενα να γράφεις αυτά τα αλλαμπουρνέζικα.
Ε, σου'χω νέα..φιλαράκι (έτσι για να μιλήσω λίγο και τη δική σου διάλεκτο). Πέρασε η μόδα των greeklish ! Μαγκιά δεν είναι να γράφεις σε μια "γλώσσα" που κανείς δεν καταλαβαίνει ! Η μόδα τώρα ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ! ΕΓΩ είμαι η γλώσσα σου, η ελληνική γλώσσα ! Η γλώσσα που έμαθες στο δημοτικό, που σε ανάθρεψε μέχρι το Λύκειο και συνεχίζει να σε διδάσκει ακόμα και τώρα !

   Γιατί ; ΣΕ ΡΩΤΑΩ ΓΙΑΤΙ δεν γράφεις απλά ελληνικά; AΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ ΠΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ ! Δε λέω...φοβασαι τα ορθογραφικά λάθη. Όλοι κάνουνε ορθογραφικά λάθη ! Αυτό ποτέ δεν με πείραξε. Αυτό δεν θα με εξαφανίσει. Τα greeklish όμως θα με εξαφανίσουν. Και μαζί με εμένα θα εξαφανιστεί ο πολιτισμός μας...η κληρονομιά μας...η υπερηφάνεια μας.  Είμαι τόσο πλούσια σε λέξεις...γιατί να μη με χρησιμοποιείς ; Κανείς δεν περιμένει απο εσένα να ξέρεις τα πάντα...ούτε να είσαι "κινούμενο λεξικό" ! Αυτό ειναι αδύνατο !
Αυτό όμως που θα βοηθούσε να μάθεις ακόμα περισσότερα για εμένα...να με δείς πιο φιλικά είναι να διαβάσεις μερικά βιβλία. Όχι πολλά. Έστω λιγα. Αυτό θα σε βοηθούσε αρκετά στην ευχέρεια του λόγου αλλά και του γραψίματος. Δεν έχεις χρόνο ; Bαριέσαι ; Διάβαζε δύο σελίδες την ημέρα. Αυτό.  Mπορείς ; Kάντο !

   Έτσι θα συνηθίσεις και επιτέλους θα  γυρίσεις και το πληκτρολόγιο στα ελληνικά. Θα δεις οτι θα σου είναι δύσκολο όχι μόνο να γράψεις σε μια ακαταλαβίστικη "γλώσσα" όπως τα γκρίκλις (greeklish) αλλά και να τα διαβάζεις ! Δεν θα ειναι πολύ καλύτερα έτσι ; Eλληνας είσαι ! Ελληνίδα είσαι ! Η Ελλάδα μας τα τελευταία δύο χρόνια δέχεται τον εξευτελισμό απο παντού. Ας μην τον δέχεται και για την γλώσσα της και κυρίως...ας μην το δέχεται απο τους έλληνες τους ίδιους ! Eαν ΕΣΕΙΣ δεν με υπερασπιστείτε τότε να είστε σίγουροι οτι κανείς άλλος δεν θα το κάνει ! Και αυτό θα γίνει μόνο εαν ξεκινήσετε απο τα απλά. Ποια ειναι αυτά ; Nα γυρίσουμε το πληκτρολόγιο στα ελληνικά.

  Λες οτι θες να αλλάξεις τον κόσμο. Να γράψεις ιστορία. Αναρτήζεις καθημερινά αποφευγματα του Νίτσε, του Σωκράτη, του Γκάντι. "Γινε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο" είπε ο Γκάντι. Το έχεις αναρτήσει πολλές φορές...έχεις πατήσει το "μου αρέσει" στο φατσο-βιβλίο άλλες τόσες. Είμαι σίγουρη.
Δεν νομίζεις οτι τώρα είναι η ώρα να κάνεις αυτή την αλλαγή ; 

   Λοιπόν ! Καταλάβαμε ; Kρατάμε το ALT πατημένο και πατάμε το SHIFT. Και "τσούπ" νααααα'μαι ! Καλώς όοοοορισααααα ! Όσο θα με πληκτρολογείς θα με συνηθίσεις.   Θα κάνω τα πάντα για να με αγαπήσεις ξανά, όπως παλιά. Θα δείς. Όσο περνάει ο καιρός θα μπορέσεις κι εσύ να καταλάβεις ότι πλέον δεν θα θέλεις να γράφεις greeklish και μάλιστα θα παρακινείς και τους φίλους σου να γράφουν απλά ελληνικά. Την γλώσσα με την οποία γεννηθήκατε όλοι οι έλληνες και την γλώσσα με την οποία συνεχίζετε να υπάρχετε. ΜΟΝΟ ΕΣΥ μπορείς να με βοηθήσεις. ΜΟΝΟ ΕΣΥ μπορείς να αλλάξεις αυτό που συμβαίνει εις βάρος μου. Θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, λες. ΕΓΩ είμαι η αρχή. Κάνε εσύ την αρχή...και θα δεις τους υπόλοιπους να σε ακολουθούν ! Και όταν λέμε υπόλοιπους...εννοώ και τους ξένους. Ακόμα και αυτοί μαθαίνουν ελληνικά. Από εγωισμό και μόνο, έτσι για...σπάσιμο που λέτε και εσείς, δεν θα έπρεπε να με τιμήσετε εσείς που είστε Έλληνες ;

Τι λες λοιπόν ;  Ξεκινάμε ;
ΑLT + SHIFT. Καλησπέρα.  Είμαι η γλώσσα σου.  Η Ελληνική γλώσσα. Η γλώσσα της Ελλάδας !


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα

Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς
θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα
ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.
... Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς
μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ
δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε
μεταξύ τους μὲ μουσική.

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική απο το Άξιον Εστι του Ελύτη Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...

Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες

με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων

όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη...

Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχροινοί, θείοι κ' εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια.
Και πνοές από τη ρεμματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο

σπάρτο και πιπερόριζα

με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων

ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!..

Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα

τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια

στο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα ,

κνίσες, τσουγκρίσματα

και Χριστος Ανέστη

με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων!
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου...

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του "Υμνου !..

ΠΗΓΈΣ:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1

http://www.metafysiko.gr/?p=1967

ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

To καρναβάλι έχει έρθει και δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι πολιτικοί απο αυτό. Ξέρω τι θα πείτε: αυτοί είναι καρναβάλι απο μόνοι τους. Σωστα ! Κι εγώ μαζί σας. Αλλά βλέποντας τις σκατοφατσές  τους καλύτερα,  δεν μπορεί κανείς να μη σκεφτεί τι άλλο θα μπορούσαν να ντυθούν, πέρα απο γουρούνια.




Έχω λοιπόν στο μυαλό μου τα εξής:

Τον ΓΑΠ ντυμένο Στρουμφίτα γιατί ειναι πάντα στο κόσμο της. Το στρουμφο - χωριό μπορεί να κάιγεται αλλά εκείνος θα μαζεύει λουλουδάκια απο το δάσος.

Την Παπαρήγα ντυμένη Λένιν έτσι για να της φύγει η καύλα











Τον Πάγκαλο ντυμένο HOT DOG ...αν και πολύ φοβάμαι οτι θα προσπαθήσει να φάει την ίδια του τη στολή

Τον Βενιζέλο ντυμένο Σούμο γιατί μόνο αυτή θα του χωράει.  Παρέα θα μπορούσε να του κάνει και ο Πάγκαλος σε αυτή την ενδυμασία...








Τον Άδωνι ντυμένο Αφρικανό καθώς έχει μια ιδιαίτερη συμπάθεια στις φυλές της Αφρικής αλλά και στους ξένους γενικότερα














Τον Καρατζαφέρη...Ε;  Tι άλλο; Φύρερ

Τον Μητσοτάκη (φτου - φτου - φτου) ντυμένο Δράκουλα για τους γνωστούς λόγους...

Την Μπακογιάννη  ντυμένη παιδούλα γιατί είναι η κόρη του μπαμπάκα















Τον Παπαδήμο ΤERMINATOR γιατί να μας έχει εξολοθρέυσει όλους 




Τον Τσίπρα... άστον αυτός είναι εκτός συναγωνισμού

και το καλύτερο για το τέλος








τον Σαμαρά.... Ιζνογκούντ γιατί ηδονίζεται στην σκέψη να γίνει Πρωθυπουργός στην θέση του Πρωθυπουργού.









Όλο και κάποιον θα έχω ξεχάσει....αλλά νομίζω οτι σε αυτά  θα συμφωνήσετε λίγο μαζί μου. 

Άντε βρε και καλές απόκριες σε όλους !

Αυτό θα πει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

   "Πρόκληση! Ζητούν τη μεταφορά του Παρθενώνα στο Λονδίνο / Στερεύει ο χρόνος για την Ελλάδα / Κρεμάστηκε στο υπόγειο του σπιτιού του / Πώς η κρίση σπρώχνει τους Έλληνες στο δρόμο/"Ας πουλήσει η Ελλάδα ακατοίκητα νησια "δήλωσε προκλητικά ο προέδρος του Αυστριακού Οικονομικού Επιμελητηρίου / Στα ύψη οικογενειακοί προϋπολογισμοί / Μαχαίρι στις συντάξεις / Νεές αυξήσεις σε εισητήρια του ΟΑΣΑ απο τις αρχές του 2013 / Αναγκαστικές επιτάξεις ιδιωτικής περιουσίας εγγυήθηκαν στην τρόϊκα! "

   Αυτό θα πει δημοκρατία ! Να μιλούν προκλητικά για τη χώρα σου, χώρες όπως η Βρετανία που έχει κάνει ιστορία πατώντας και κλεβοντας μνημεία άλλων- αφου ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ, να αυτοκτονούν άνθρωποι λόγω κρίσης, οι άστεγοι να αυξάνονται καθε τρεις και λίγο, να μας ζητούν να πουλήσουμε τα νησιά μας και αντί να τους στείλουμε στο ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ να σκύβουμε το κεφάλι, να μετράμε τα ψιλά στο σουπερ μαρκετ μπροστά απο τα ράφια των προϊόντων καθώς είμαστε αρκετά υπερήφανοι για να γίνουμε ρόμπα στο ταμείο, να "τιμάμε" τα γερατιά κόβοντας τους τις συντάξεις, να αυξάνουμε τις τιμές στα ήδη αυξημένα εισητήρια και  να μας παίρνουν τα σπίτια που με τόσο κόπο χτίσαμε είτε εμείς είτε οι γονείς / παππούδες μας !

  Αυτό θα πει να ζεις σε μια δημοκρατική χώρα ! Αυτό θα πει να ελευθερία λόγου! Η Ελλάδα που εφήυρε την δημοκρατία, τώρα μόνο δημοκρατία δεν έχει ! Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε ? Τι πρέπει να γίνει επιτέλους για να ξεσηκωθεί ο λαός? ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ! Όχι οι μισοί να πίνουν καφεδάκι στις πλατείες και οι αλλοι μισοί να κάνουν επαναστάσεις του καναπε ! Και φυσικά δεν μιλάω για αυτούς που πραγματικά δεν μπορούν να κατεβουν λογω ανωτέρας βίας (ειναι κλινήρης, έχουν θέματα υγείας κλπ.) 

Την κυριακή κατεβήκαμε πολλοί. Ειρηνικά πάντα. Μέχρι που ήρθαν οι "γνωστοί - άγνωστοι - σκατόμπατσοι και μή" κουκουλοφόροι και τα κάνανε πουτάνα ! ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΦΙΜΩΣΟΥΝ.Να μας γαμήσουν την ήδη γαμημένη & κατεστραμένη ψυχολογία μας ! Και το κατάφεραν !

Περπατούσα χθες στην Αθήνα....ακόμα μου ερχόταν η παραξενη μυρωδιά απο τα αποκαϊδια.... λυπήθηκα/ντράπηκα/ εξοργίστηκα καθώς πέρναγα μπροστά απο ένα κτήριο της EUROBANK, είχε καεί σχεδόν το μισό. Λίγος κόσμος στο δρόμο..κατεβασμένα κεφάλια..κατείφια.

  Τι πρέπει να κάνουμε επιτέλους για να αλλάξουν έστω και λίγο τα πραγματα ? Τι να πρωτοαλλάξουμε θα μου πείτε τώρα.  Είναι πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουμε. "Τι προτείνεις" ? Θα με ρωτήσετε μετά. Δεν ξέρω εαν έχω να προτείνω κάτι. Ειλικρινά δεν ξέρω.... Δεν ξέρω εαν μπορεί όντως να γίνει κάτι να αποτραπούν οι τραμπουκισμοί και να διαδηλώσουμε ειρηνικά ούτως ώστε να πιέσουμε κάποιες καταστάσεις, ΜΗΠΩΣ λέω...ΜΗΠΩΣ αλλάξει κάτι.

  Την Κυριακή 19/02 έχει  πάλι συγκέντρωση στο Σύνταγμα.  Ας είμαστε όλοι ενωμένοι και ας ελπίσουμε να αποφευγθούν τα ευτράπελα που μόνο για το καλό της χώρας δεν είναι ! Τουλάχιστον θα δώσουμε το παρόν. Η ΑΠΟΧΗ είναι ο,τι χειρότερο. Τώρα όσο για τους βανδαλισμούς....αυτούς δεν ξέρω εαν μπορούμε να τους αποφύγουμε ή κι αν μπορούμε δεν ξέρω τον τρόπο.

Αυτό που ξέρω, είναι οτι δεν πρέπει να σταματήσουμε να μαχόμαστε - με όποιο μέσο διαθέτουμε - για τα δικαώματά μας. Μόνο αυτό μας έμεινε άλλωστε...γιατί δυστηχώς όλα τα άλλα μας τα πήραν με "δημοκρατικούς" τρόπους εδώ και πάρα μα πάρα πολύ καιρό.

Έρως ανίκατε μάχαν

Χρόνια πολλά στους ερωτευμένους και σε αυτούς που αγαπούν με την καρδιά τους !

Ξέρω τι θα πείτε....τι μας λές ρε Άννα τώρα...αφού είναι καθαρά εμπορική εορτή...και ποιος Άγιος Βαλεντίνος κλπ. κλπ. ! Αυτά είναι λίγο - πολύ γνωστά. Κι εγώ μαζί σας...δεν αντιλέγω !

Έτσι όπως έχουν γίνει όμως οι ζωές μας, τρέξιμο χωρίς ή και με λόγο, κατήφεια, χαράτσια, ανεργία...δεν έχουμε όρεξη πλέον για τίποτα ! Λέξεις όπως "σ'αγαπώ, σε θέλω, μου λείπεις, πήρα τηλέφωνο μόνο για να ακούσω τη φωνή σου"  που παλαιότερα μας έβγαιναν αυθόρμητα τώρα βγαίνουν με δυσκολία απο τα χείλη μας, για να μη πω οτι δε βγαίνουν καθόλου.



Η ζωή μας έχει κάνει κυνικούς. Το ένα ασχημο γεγονός πίσω απο το άλλο δεν μας αφήνει ν'ανασάνουμε...πόσω μάλλον να ερωτευτούμε.
Να ερωτευτούμε για πρώτη φορά, με την πρώτη ματιά, να ξαναερωτευτούμε τον σύντροφό μας /τον άνδρα μας, να νιώσουμε το συνεχόμενο χτύπο της καρδιά μας, τον ιδρώτα και τη έξαψη απο την αγωνία μας, τον ενθουσιασμό..την αναμονή....το γαργαλητό στον αφαλό μας....το πάθος που ακολουθεί μετά....

Εαν λοιπόν, όλα τα παραπάνω είναι απο καιρό ξεχασμένα για κάποιους απο εμάς, μήπως τελικά
 η συγκεκριμένη γιορτή - πέρα απο το οτι ειναι εμπορική - μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ένα απώτερο σκοπό ;




Μήπως πρέπει να κάνουμε την αρχή.  Ένα λουλούδι, ένα "σ'αγαπώ", μια αγκαλιά, λίγο κρασάκι για να πέσουν και οι.....αντιστάσεις, νομίζω οτι είναι αρκετό για να ξεχάσουμε - έστω και για λίγο - τα προβλήματά μας και να αφεθούμε και πάλι στα έντονα συναισθήματα που μας προκαλεί το βέλος που διαπερνάει την καρδιά μας.
Γιατί...ως γνωστόν "έρως ανίκατε μάχαν"

Έρως ανίκατε μάχαν,
Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις,
ός εν μαλακαίς παρειαίς
νεάνιδος εννυχεύεις,
φοιτάς δ' υπερπόντιος
εν τ' αγρονόμοις αυλαίς·
καί σ' ούτ' αθανάτων φύξιμος ουδείς
ούθ' αμερίων σέ γ' ανθρώπων.
Ο δ' έχων μέμηνεν.
Σύ καί δικαίων αδίκους
φρένας παρασπάς επί λώβα,
σύ καί τόδε νείκος ανδρών
ξύναιμον έχεις ταράξας·
νικά δ' εναργής βλεφάρων
ίμερος ευλέκτρου νύμφας,
τών μεγάλων πάρεδρος
εν αρχαίς θεσμών.
'Αμαχος γάρ εμπαίζει Θεός, Αφροδίτα.
Νυν δ' ήδη 'γώ κ'αυτός θεσμών
έξω φέρομαι τάδ' ορών ίσχειν δ'
ουκέτι πηγάς δύναμαι δάκρυ
τόν παγκοίτην όθ' ορώ θάλαμον
τήνδ' Αντιγόνην ανύτουσαν.

και σε μετάφραση...

Έρωτα, ανίκητε σε κάθε μάχη,
συ που κυριαρχείς όπου κι αν πατήσεις,
συ που ξενυχτάς τα κορίτσια
με τα τρυφερά μάγουλα,
που δρασκελάς πάν' από θάλασσες
και τρυπώνεις στους κήπους,
κανείς δε γλυτώνει από 'σε,
μήτε Θεός μήτε θνητός.
Όποιον αγγίξεις, τονε παλαβώνεις.
Συ, άνθρωπο φρόνιμον εξωθείς
στ' αδικο και στο χαμό,
συ π' άναβεις ταραχή κι αμάχη
ανάμεσα σε γιο και πατέρα,
νικά πόθος και λαχταρα για τη γλυκομάτα νύφη,
κόντρα σ' όλους τους μεγάλους νόμους.
Σαν ατάραχος Θεός τους περγελάς, ω Αφροδίτη.
Ήδη τώρα κι εγώ παρανομώ
που δε μπορώ να κρατήσω τα δάκρυα,
βλέποντας τη δύστυχη Αντιγόνη
να τη σέρνουν άκαιρα στον τάφο
που μέσα του μια μέρα όλοι θα μπούμε.

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Εμείς οι Έλληνες εφηύραμε την Δημοκρατία, την ίδια Δημοκρατία που τώρα κάποιοι πάνε να καταπατήσουν.

Εμείς οι Έλληνες, ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου, την οποία τώρα κάποιοι ξεπουλάνε για λίγα αργύρια.

Εμείς οι Έλληνες, πολεμήσαμε για την Λευτεριά την οποία τώρα θέλουν να μας στερήσουν.


Εμείς οι Έλληνες, χύσαμε αίμα για τα δικαιώματά μας, τα οπόια τώρα θέλουν να τα καταπατήσουν.

Εμείς οι Έλληνες, δουλεύουμε για 400 ευρώ, τα οποία τώρα θέλουν και αυτά να μας τα μειώσουν.

Εμείς οι Έλληνες, δουλεύουμε ως επι το πλείστων περισσότερες ώρες απο πολλούς Ευρωπαίους, και ακόμα και αυτές τις ώρες θέλουν να τις αυξήσουν.

Εμείς οι Έλληνες είμαστε περήφανος λαός και αυτή τη περηφάνεια θέλουν να την εξαλείψουν.

Εμείς οι Έλληνες παράγουμε προϊόντα που μας αποφέρει η ίδια μας η γη και δεν μας αφήνουν να τα εκμεταλευτούμε.

Εμείς οι Έλληνες, ζούμε στη πιο ηλιόλουστη χώρα, αλλά ακόμα και τον ήλιο θέλουν να "μας τον κρύψουν".

Εμείς οι Έλληνες, έχουμε μια βαριά κληρονομιά...την οποία πάνε να μας κλέψουν.

Εμείς οι Έλληνες έχουμε εφέυρει το διαφωτισμό και τη φιλοσοφία, αλλά ακόμα και αυτή σπανίς διδάσκεται ουσιαστικά στα σχολεία μας.

Εμείς οι Έλληνες, τιμάμε τον Μέγα Αλέξανδρο, αλλά ακόμα και αυτόν θέλουν να μας κάνουν να τον ξεχάσουμε.

Εμείς οι Έλληνες, έχουμε το καλύτερο και πλουσιότερο αλφάβητο, το οποίο θέλουν να κατακρεουργήσουν.

Εμείς οι Έλληνες...είμαστε φιλότιμοι, φιλόξενοι, πεισματάρηδες, έξυπνοι, βράζει το αίμα μας, αγαπάμε τον συνάθρωπό μας, είμαστε εκεί στα  δύσκολα, δεν ειμαστε μόνο του "φραπέ", γλεντάμε με την καρδιά μας,  αγαπάμε και μισούμε με πάθος, είμαστε έξω καρδιά και ΓΑΜΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !

"Ε-Ε-Eλένη"

  Ήταν ενα ακόμα απόγευμα στο Σύνταγμα. Το κρύο περόνιαζε και οι περαστικοί στη πλατεια Συντάγματος έτρεχαν όπως πάντα. Να προλάβουν.... να ξεφύγουν....
Άλλοι  έτριβαν τα χέρια τους για να ζεσταθούν, άλλοι σήκωναν το γιακά απο το παλτό τους.  Άνθρωποι που στο βλέμμα τους κυριαρχούσε η ανησυχία &  η αβεβαιότητα δεν έδιναν την παραμικρή σημασία στον άστεγο που ήταν ξαπλωμένος στο δάπεδο δίπλα απο τη στάση του Μετρό. ΄

Κουρελιασμένα ρούχα, γκρίζα μαλλιά, μεγάλο μούσι , πρόσωπο σκαμμένο, χέρια κατακκόκινα απο την παγωνιά. Δίπλα του, ένας σκύλος και δύο κονσέρβες - για τον σκύλο φυσικά.

  Του πηγαίνω μια κονσέρβα, μια σακούλα με φαγητό απο τα Mac Donalds και μια κουβέρτα. Τον σκεπάζω.  Βάζοντάς του την κουβέρτα, ο ίδιος χωρίς να ανοίξει τα μάτια του την τράβηξε με το χέρι του μέχρι το λαιμό του..."ωραία, μαλλον θα ζεστάθηκε" σκέφτομαι και κάνω να φύγω, μη με δει...δεν ήθελα να με δει. . Δεν προλαβαίνω να κάνω βήμα όταν τον ακούω να μουρμουράει κάτι. Σταματάω απότομα, γυρίζω και τον κοιτάω, ο ίδιος συνεχίζει να μουρμουράει κάτι ακαταλαβήστικό. Φαντάζομαι οτι μπορεί να χρειάζεται ιατρική βοήθεια και παρότι κατι μέσα μου μου λέει να φύγω, πηγαίνω κοντά του
"Είστε καλά ? Χρειάζεστε γιατρό ? "

 Με δυσκολία και με φωνή που ίσα που έβγαινε  "Ε...Ε...Ελένη....Ε-Ελένη καρδιά μου...εσύ  είσαι "? γυρίζει και δυο μπλε υγρά ματια με καρφώνουν. Νόμιζε οτι είμουν η ....Ελένη του ! Η καρδιά του !

  Ξαφνιάστηκα ! Τινάχτηκα λες και με έχει χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα. Κάνω δυο βήματα πίσω, σμίγω τα χείλη σε μια προσπάθεια να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Μάταια.  Γυρίζω το βλέμμα και τρέχω...τρέχω τόσο γρήγορα που τα δάκρυα κόντευαν να γίνουν πάγος στο μάγουλό μου. Ανεβαίνω τα σκαλιά της πλατείας Συντάγματος. Μπροστά μου,  η Βουλή ! Σηκώνω το βλέμμα στο κτήριο και δεν μπορώ να μη κάνω το συνειρμό. Δεν μπορώ να μη σκεφτώ οτι αυτόν τον άνθρωπο τον έφερε σε αυτό το σημείο οι 300 της Βουλής.  "Γαμώ τα υπουργεία σας " ! φωνάζω και μερικοί με κοιτάνε "τρελλή θα 'ναι" θα σκέφτονται. Αλλά δεν με ένοιαζε.

"Ελένη, καρδιά μου" τα λόγια του άστεγου αντηχούσαν στα αυτιά μου ! Το βλέμμα του είχε καρφωθεί στη μνήμη μου για τα καλά. Δύο μπλέ υγρά μάτια που έψαχναν... την Ελένη τους.

Ο ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ

Oι κραυγές της γυναίκας αντήχησαν σχεδόν σε όλη στην επαύλη. Ένας άνδρας κείτονταν πάνω στο γραφείο του σε μια λίμνη αίματος. Δίπλα του ένα σημείωμα....

"Είναι καιρός τώρα που θέλω να εκφράσω αυτά που νιώθω, αλλά δεν μπορώ. Λυπάμαι. Λυπάμαι που πρέπει να γίνει έτσι, αλλά δεν έχω αλλη επιλογή. Νιώθω να πνίγομαι...είμαι σε μια θαλασσα, βολοδέρνω με τα κύμματα, προσπαθώ να βγάλω το κεφάλι μου έξω αλλά η ρουφίχτρα κάτω απο το νερό με παρασερνει όλο και πιο βαθειά στο σκοτάδι. Στο σκοτάδι που ζω τους τελευταίους 12 μήνες ! Είχα τα πάντα. Έχασα τα πάντα. Τη δουλειά μου, τα λεφτά μου, το σπίτι μου.....την αξιοπρέπειά μου...Με αποτέλεσμα να μη μπορώ να σας κοιτάξω στα μάτια.  Αισθάνομαι..κενός. Ένα τίποτα. ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ! Να ξέρετε οτι σας αγαπώ....σας αγαπώ πολύ. Λυπάμαι που πρέπει να γίνει έτσι. Αλλά δεν έχω αλλη επιλογή. Δεν αντέχω άλλο. "


Ο επιθεωρητής δυσκολευτηκε να διαβάσει το σημείωμα, μιας και οι κυλίδες αίματος είχαν ποτίσει το χαρτί. Αρχικά έπρεπε να βεβαιωθεί οτι δεν επρόκειτο για δολοφονία. Αφότου εξέτασε προσεχτικά όλα τα στοιχεία, το όπλο, το γραφείο, τα χαρτιά στο γραφείο, τελευταιες κλίσεις στο κινητό και στάθερό του αυτόχειρα, κατέβηκε την ξύλινη εσωτερική σκάλα του σπιτιού και κατευθήνθηκε στο σαλόνι όπου καθόταν η οικογένεια του αυτόχειρα. Η γυναίκα και τα δύο του παιδιά.  Η χήρα με δακρυα στα μάτια ξεκίνησε να εξιστορεί τη ζωή του άνδρα και της οικογένειάς της τους τελευταίους μήνες:

"Πριν απο 12 μήνες ο άνδρας μου έχασε τη δουλειά του. Δούλευε σε μια απο τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Ευρώπη..αλλά...η εν λόγω εταιρειά έκλεισε (ρουφάει τη μύτη της) και έτσι τον έδιωξαν. Μαζί με τον άνδρα μου έφυγαν και γύρω στους 150 εργαζόμενους.  Μια ημέρα γυρίζει στο σπίτι και δεν μιλιόταν. Προσπάθησα....προσπάθησα να του δώσω να καταλάβει οτι δεν ήρθε το τέλος του κόσμου αλλά...εκείνος τίποτα"

Ξεσπαει σε κλάμματα. Ο επιθεωρητής την κοιτάει με συμπονετικό βλέμμα...."Εαν θέλετε, μπορούμε να σταματήσουμε και να τα πούμε αλλη στιγμή" της λεει αλλα εκείνη συνέχισε, με την 15χρονη κόρη της να της κρατάει το χέρι. Ο γιός της ήταν κλεισμένος στο δωμάτιό του. Δεν ήθελε να ακούσει...δεν ήθελε να πιστέψει.....

"Έκτοτε η ψυχολογία του έπεσε. Ήξερε μαλλον οτι τα χειρότερα θα έρχονταν. Αποζημίωση φυσικά δεν υπήρχε, οπότε έπρεπε να τα βγάλουμε πέρα με τα ήδη υπάρχοντα. Είχαμε καποια λεφτά στην άκρη αλλά...όχι πολλά....εεεε....νααα....υπήρξαν σπατάλες...και του έλεγα "Γιώργο, μη ξοδεύεις πολλά. Τι το θέλουμε το σκάφος ! " δεν με άκουσε"
Σηκώνει το κεφάλι της, κοιτάζει κατάματα τον επιθεωρητή και συνεχίζει να μιλάει.... εκείνος παρότι τα μάτια της ήταν κόκκινα απο το κλάμα, παρατήρησε το βαθύ μπλέ χρώμα τους. Η φωνή της ακουγόταν τώρα ανεπαίσθητα όσο  το βλέμμα του κατέβαινε προς τα σαρκώδη χείλη της και μετά πιο κάτω στο.... "Μα είναι ώρα να χαλβαδιάζεις την χήρα ? Σύνελθε ρε μαλάκα ! " τινάζει το κεφάλι του πέρα δώθε. "Είστε καλα ? " τον ρωτάει η χήρα που είδε την αψυχολόγητη αντίδρασή του. "Ναι...με συγχωρείτε. Εχω λίγο πονοκέφαλο απλά. Συνεχίστε παρακαλώ. "
"Τα συνεχόμενα τηλέφωνα απο τις τράπεζες τον άγχωναν ακόμα περισσότερο. Εγώ δεν μπόρεσα να βρω δουλειά ούτε για δείγμα ! Τα παιδιά αναγκάστηκαν να πάνε αλλού σχολείο, κόψαμε τα φροντιστήρια, κολυμβητήρια...τα πάντα ! Τα τηλεφωνήματα απο τις τράπεζες συνεχίζονταν και τα χαράτσια....το ένα πίσω απο το άλλο και.... (ξεσπάει σε αναφυλιτά) "

Ο επιθεωρητής σκύβει το κεφάλι. Δεν ήξερε εαν ήταν απο στεναχώρια ή επειδή δεν ήθελε να "καρφωθεί" οτι την κοιτάει με λαγνεία.

"Λυπάμαι (καθαρίζε το λαιμό του, περισσότερο για να συγκροτήσει τη σκέψη του) λυπάμαι για αυτό που σας συνέβει. Ξέρετε...απλά πρέπει να αποκλείσουμε καθε ενδεχόμενο δολοφονίας για αυτό ρωτάμε. Είναι δύσκολο το ξέρω αλλά...."

"Δολοφονίας ! (ξαφνιασμένη) Μα ο άνδρας μου...θελω να πω οτι...δεν είχε εχθρούς. Ήταν φιλήσυχος άνθρωπος. Μέχρι και λεφτά στους άστεγους της γειτονιάς έδινε. Δεν υπάρχει περίπτωση να..."

Τη διακοπτει με μια ευγενική κίνηση του χεριού του "Απλα΄θελουμε να αποκλείσουμε καθε πιθανότητα. Αυτό μόνο. Συνεχίστε όμως...."

"Τα πράγματα γινονταν όλο και πιο δύσκολα. Αυτοί που πρίν απο λίγο καιρό θεωρούσαμε φίλους μας (η χροιά της φωνής της ξαφνικά αλλάζει...γίνεται στριγγή) ...μόνο φίλοι μας δεν ήταν. Όπου κι αν απευθυνθήκαμε δεν είχαμε καμία στήριξη. Και όσοι πραγματικά ενδιαφέρονταν, είτε ήταν και εκείνοι άνεργοι, είτε δεν μπορούσαν να βοηθήσουν πραγματικά "δεν κάνουν πλέον προσλήψεις" μας έλεγαν ! Ποιούς ? Εμάς ! (εκνευρισμένα) Που τους είχαμε όλους μη στάξει και μη βρέξει ! Να τα χαϊρια μας τώρα ! "

Βάζει λίγο ουίσκυ σε ένα χαμηλό ποτήρι. Ο επιθεωρητής κοιτάει το ρολοι του, ήταν μόλις 11:00 η ώρα το πρωί. "Πίνει τέτοια ώρα"? σκέφτηκε. "Απο τη στεναχώρια θα είναι"  Η χήρα εκτίνει το ποτήρι στον επιθεωρητή αλλά εκείνος αρνείτε ευγενικά.

"Καταλάβατε τώρα κύριε επιθεωρητά ? (ρουφάει τη μύτη της, πίνει μονορούφι το ουισκυ της) Ετσι έχουν τα πράγματα.
Εκεί καταντήσαμε. Να παρακαλάμε για δουλειά και να μη βρίσκουμε. Ο άνδρας μου να δουλευει σα το σκυλί όλα αυτά τα χρόνια, να πληρωνει κανονικά φόρους, να είναι εντάξει σε όλα και μια ωραία πρωία να του λένε "Κλείσαμε ! πρέπει να σας διώξουμε"

Βάζει κι άλλο ουισκυ στο ποτήρι της. Το πίνει και αυτό μονορούφι. Ο επιθεωρητής την κοιτάει με ανησυχία..... η κόρη της το ίδιο.

"Δουλευε σα το σκυλί για να μας παρέχει τα πάντα...να μην μας λείψει τιποτα. Είναι....θέλω να πω... ήταν απο φτωχή οικογένεια και δεν ήθελε να έχουμε την ίδια μοίρα. Ενταξει....δεν λέω...κάναμε σπατάλες...αλλά δεν κλέψαμε κανέναν. ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΚΟΥΤΕ ! Ο,τι κάναμε το κάναμε νόμιμα και μην ακούτε αυτά που λένε για τους νεόπλουτους....δεν είναι όλοι ίδιοι. Ο άνδρας μου ήθελε να μας παρέχει τα πάντα. Και αυτοί ....ΑΥΤΟΙ του στέρησαν τη ζωή. ΑΥΤΟΙ που να τους παρει ο διάολος φταίνε που έφθασε σε σημείο η εταιρεία να κλείσει. Και μου το έλεγε ο καϊμένος: "Δεν παει καλά η εταιρεία. Δεν αντέχει ούτε τη αυξημένη φορολογία ούτε τίποτα.  Οι μισθοί καθυστερούν....Η επιδότηση δεν ήρθε και το κράτος σταμάτησε τα κονδύλια" μου έλεγε. Αλλα εκείνος...ΕΚΕΙ ! ΠΙΣΤΟΣ σαν σκύλος στην εταιρεία που τον ανέδειξε. ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ! Στο διαολο ! " Το ποτήρι πεφτει απο το χέρι της, βάζει τα χέρια στο πρόσωπό της και ξεσπάει για αλλη μια φορά σε αναφυλητά.

Ήταν εμφανές οτι η χήρα είχε κλονιστεί.  

Η κόρη της, αντιλαμβανόμενη την κατάσταση, την πήρε απο το χέρι και ζήτησε ευγενικά απο τον επιθεωρητή να συνεχίσουν τη ανάκριση αλλη ώρα.

"Μας συγχωρείτε αλλά...η μητέρα μου δεν είναι καλά. Έχει ανάγκη απο ξεκούραση. Ελάτε αυριο και...."

"Μην ανησυχείτε. Έχω όλα τα στοιχεία που χρειάζομαι. (σηκώνετε και βάζει το παλτό του) Δεν θα χρειασθεί να έρθω αυριο. Θα σας δώσω την κάρτα μου σε περίπτωση που θέλετε κάτι να προσθέσετε αν και είναι εμφανές το τι έχει συμβεί. Λυπάμαι για την απώλειά σας. (σμιγει τα χείλη) Τα θερμα μου συλληπητήρια "

"Ευχαριστούμε" απαντάει με κουρασμένο βλέμμα η κόρη και κατευθύνει στο δωμάτιο τη μητέρα της.

Ο επιθεωρητής, ενημερώνει  τους συνεργάτες του που συνέλεγαν τα στοιχεία στο γραφείο του αυτόχειρα και βγαίνει απο το σπίτι. Ανάβει ενα τσιγάρο και αποφασίζει να παει με τα πόδια στο τμήμα. Είχε ωραία ημέρα. Ανοιξιάτικη, στη καρδιά του χειμώνα.

Στο δρόμο τα λόγια της χήρας έρχονταν και ξαναρχονταν στο μυαλό του. "Δουλευε σα το σκυλί για να μας παρέχει τα πάντα...να μην μας λείψει τιποτα....ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΟΙ του στέρησαν τη ζωή. ΑΥΤΟΙ"  και με αυτά τα λόγια αναλογίστηκε: πόσους ακόμα θα θρηνήσουμε ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥΣ ? Πότε θα πούμε επιτέλους ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ, χωρίς να χρειασθεί να έχουμε ενα πιστόλι στο κρόταφο μας ?

- ΤΕΛΟΣ -

Μίλα μου !

 Σε κοιτάζω με δέος....νιώθω ενα ρίγος να διαπερνά το κορμί μου, στη σκέψη και μόνο οτι θα σε αγγίξω...Στέκομαι μπροστά σου σηκώνω το κεφάλι και σε χαζεύω...νιώθω τόσο μικρή.  

 Βάζω το αυτί μου πάνω σου, κλείνω τα μάτια και σε αφουγκράζομαι...ναι...σε αφουγκράζομαι. Νιώθω οτι θελεις να μου πεις κάτι. Οι σκέψεις...οι σκέψεις μου πολλές...οι ιδέες αλλες τόσες, αλλά θα υπακούσω όμως μόνο σε μια. Αυτή που θα μου "πεις" εσυ ! Εσύ είσαι αυτή που θέλεις να μιλήσεις...να φωνάξεις...να παθιαστείς.....να εκφραστείς. Και εγώ είμαι αυτή που θα βγάλω όλο αυτό απο μέσα σου  Άλλωστε...έτσι δεν γινότανε πάντα ? Αυτή δεν ήταν η .... συμφωνία μας ? Αυτή δεν ειναι η σχέση μας ?

 Ξέρω οτι τώρα νιώθεις φυλακισμένη...εγκλωβισμένη σε ένα σχήμα που δεν σου αξίζει. Μίλα μου ! Πες μου τι σχήμα θέλεις να σου δώσω και εγώ θα το κάνω.

 Είσαι ψυχρή...κρύα...αλλά είμαι σίγουρη οτι βαθειά μέσα σου έχεις καρδιά. Μια καρδιά η οποία χτυπάει δυνατά...σαν να την ακούω. Μίλα μου ! Πες μου κάτι. Δεν θα σε απογοητεύσω να είσαι σίγουρη.

 Τα ακροδάχτυλά μου περνάνε απο το ένα σημείο του "κορμιού " σου  στο άλλο σηκώνοντας μια ρίπη άσπρης σκόνης. Σημάδι οτι είσαι έτοιμη να σε σμιλέψω. Παίρνω καλέμι και σφυρί. Θα χαθούμε σε ένα ταξίδι έντονων συναισθημάτων και δημιουργίας.  
Λοιπόν τι λες ? Ξεκινάμε ?