Κατηφορίζω την Πανεπιστημίου...εναν απο τους πιο κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Με λύπη μου βλέπω μαγαζιά άδεια απο πελατεία....και τους καταστηματάρχες, καθισμένοι πίσω απο το γραφειο τους, με ενα απλανές βλέμμα !
"Πωλείτε" / "Ενοικιάζεται" είναι οι ταμπέλες που έχουν το πρωταγωνιστικό ρόλο στα καταστήματα - μικρά και μεγάλα - τον τελευταίο καιρό ! Με πιάνει η ψυχή μου...
Πλησιάζω στην Ομονοια, κοιτάζω το κτήριο που κάποτε στέγαζε το μεγαλυτερο κατάστημα πώλησης CD & δίσκων βινιλίου στην Αθήνα : το "METROPOLIS". Πριν 1 χρόνο περίπου, η βολτα μου στην Αθήνα ήταν συνηφασμένη με μια πολύωρη επίσκεψη σε αυτό ! "Πόσες ώρες είχα φάει εκει μέσα" σκέφτομαι ! Με το που έμπαινα αισθανόμουν σαν το παιδάκι που το πηγαινουν οι γονείς του στο Λούνα Πάρκ ! Χαμένη ανάμεσα στις διαφορετικές μουσικές, στα CD των Amorphis, τουTchaikovsky και των αναρίθμητων Soundtrack, παρατηρούσα το κατάστημα γύρω μου και έβλεπα τον κόσμο να διαλέγει...να ζητάει την βοήθεια των υπαλλήλων, να συζητάει για τα είδη μουσικής...να αγοράζει ! Περασμένα μεγαλεία !
Προχωρόντας πιο κάτω, άνθρωποι ρακένδιτοι και μη, αλλοδαποι και ημεδαποί, εντίνουν το χέρι για μια ελάχιστη οικονομική βοήθεια. "Πεινάω" γράφει το αυτοσχέδιο χαρτί απο κούτα !
Η πείνα, ! Πιανω τον εαυτό μου να φαντάζεται τι μπορεί ενας άνθρωπος που πραγματικά πεινάει να κανει ! Κλείνω τα μάτια και σκηνές βγαλμένες απο ταινία τρόμου έρχονται στο μυαλό μου ! Προσπαθώ να τις αποδιώξω και μπαίνω γρήγορα στο μετρό...η Ομόνοια δεν ειναι και το καλυτερο μέρος να κυκλοφορεί κανείς ! Παρατηρώ τους ανθρώπους που είναι συνοστισμένοι στο βαγόνι...άλλοι σκυθρωποί...άλλοι σκεφτικοί...κανενα χαμόγελο ! "Κρίμα" σκέφτομαι "οι πολίτες ειναί αυτοι που αντικατροπτιζουν την κατάσταση μιας χώρας....αυτή είναι η χώρα μας? "
"Επόμενος σταθμός Συγγρού Φιξ" ακούγεται η, γνώριμη πλεον σε όλους μας, φωνή απο τα μεγάφωνα του βαγονιού. Κατεβαίνω προκειμένου να πάρω το λεωφορείο για Π. Φάληρο. Στη στάση η ίδια εικόνα ! Άνθρωποι κατηφείς, χαμένοι στις σκέψεις τους ! Φθάνω στο σπίτι και ...κάνω το λάθος να ανοιξω την τηλεόραση : "Αύξηση του Φ.Π.Α. ", "Νέα μέτρα λιτότητας αναγγέλει η κυβέρνηση", "Έξαρση ληστειών και εγκληματικότητας στο κέντρο" , "Στους δρόμους την Τετάρτη Συνδικάτα και εργαζόμενοι". Αγανακτώ και την κλείνω εκνευρισμένα !
Αποφασίζω να διαβάσω λίγο, να ξεφύγω ...ανοίγω το βιβλιο μου...και πριν ακόμα το ξεκινήσω αισθάνομαι μια ηρεμία....αλλα και μια αγωνια για το τι θα συναντήσω στις σελίδες του Λαβκραφτ.....Τελικά ενα είναι σίγουρο : ο,τι κι αν συμβαίνει γύρω σου, ο,τι κι αν αισθάνεσαι, ενα βιβλιο ειναι αυτο που σε ταξιδεύει !
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ / ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΙΜΙΟ : "Από ένα ιδιωτικό ψυχιατρείο του Πρόβιντενς στο Ροντ Άιλαντ, εξαφανίστηκε τελευταία ενα εντελώς ιδιόμορφο άτομο. Τ 'όνομα του ήταν Τσάρλς Ντέξτερ Γούορντ .....
"Πωλείτε" / "Ενοικιάζεται" είναι οι ταμπέλες που έχουν το πρωταγωνιστικό ρόλο στα καταστήματα - μικρά και μεγάλα - τον τελευταίο καιρό ! Με πιάνει η ψυχή μου...
Πλησιάζω στην Ομονοια, κοιτάζω το κτήριο που κάποτε στέγαζε το μεγαλυτερο κατάστημα πώλησης CD & δίσκων βινιλίου στην Αθήνα : το "METROPOLIS". Πριν 1 χρόνο περίπου, η βολτα μου στην Αθήνα ήταν συνηφασμένη με μια πολύωρη επίσκεψη σε αυτό ! "Πόσες ώρες είχα φάει εκει μέσα" σκέφτομαι ! Με το που έμπαινα αισθανόμουν σαν το παιδάκι που το πηγαινουν οι γονείς του στο Λούνα Πάρκ ! Χαμένη ανάμεσα στις διαφορετικές μουσικές, στα CD των Amorphis, τουTchaikovsky και των αναρίθμητων Soundtrack, παρατηρούσα το κατάστημα γύρω μου και έβλεπα τον κόσμο να διαλέγει...να ζητάει την βοήθεια των υπαλλήλων, να συζητάει για τα είδη μουσικής...να αγοράζει ! Περασμένα μεγαλεία !
Προχωρόντας πιο κάτω, άνθρωποι ρακένδιτοι και μη, αλλοδαποι και ημεδαποί, εντίνουν το χέρι για μια ελάχιστη οικονομική βοήθεια. "Πεινάω" γράφει το αυτοσχέδιο χαρτί απο κούτα !
Η πείνα, ! Πιανω τον εαυτό μου να φαντάζεται τι μπορεί ενας άνθρωπος που πραγματικά πεινάει να κανει ! Κλείνω τα μάτια και σκηνές βγαλμένες απο ταινία τρόμου έρχονται στο μυαλό μου ! Προσπαθώ να τις αποδιώξω και μπαίνω γρήγορα στο μετρό...η Ομόνοια δεν ειναι και το καλυτερο μέρος να κυκλοφορεί κανείς ! Παρατηρώ τους ανθρώπους που είναι συνοστισμένοι στο βαγόνι...άλλοι σκυθρωποί...άλλοι σκεφτικοί...κανενα χαμόγελο ! "Κρίμα" σκέφτομαι "οι πολίτες ειναί αυτοι που αντικατροπτιζουν την κατάσταση μιας χώρας....αυτή είναι η χώρα μας? "
"Επόμενος σταθμός Συγγρού Φιξ" ακούγεται η, γνώριμη πλεον σε όλους μας, φωνή απο τα μεγάφωνα του βαγονιού. Κατεβαίνω προκειμένου να πάρω το λεωφορείο για Π. Φάληρο. Στη στάση η ίδια εικόνα ! Άνθρωποι κατηφείς, χαμένοι στις σκέψεις τους ! Φθάνω στο σπίτι και ...κάνω το λάθος να ανοιξω την τηλεόραση : "Αύξηση του Φ.Π.Α. ", "Νέα μέτρα λιτότητας αναγγέλει η κυβέρνηση", "Έξαρση ληστειών και εγκληματικότητας στο κέντρο" , "Στους δρόμους την Τετάρτη Συνδικάτα και εργαζόμενοι". Αγανακτώ και την κλείνω εκνευρισμένα !
Αποφασίζω να διαβάσω λίγο, να ξεφύγω ...ανοίγω το βιβλιο μου...και πριν ακόμα το ξεκινήσω αισθάνομαι μια ηρεμία....αλλα και μια αγωνια για το τι θα συναντήσω στις σελίδες του Λαβκραφτ.....Τελικά ενα είναι σίγουρο : ο,τι κι αν συμβαίνει γύρω σου, ο,τι κι αν αισθάνεσαι, ενα βιβλιο ειναι αυτο που σε ταξιδεύει !
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ / ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΙΜΙΟ : "Από ένα ιδιωτικό ψυχιατρείο του Πρόβιντενς στο Ροντ Άιλαντ, εξαφανίστηκε τελευταία ενα εντελώς ιδιόμορφο άτομο. Τ 'όνομα του ήταν Τσάρλς Ντέξτερ Γούορντ .....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου