Σύνταγμα, ώρα 17:00, ηλιόλουστη ημέρα, έξω απο τη Βούλη ! Τη Βουλή που μας έχει απασχολήσει πολύ τις τελευταίες ημέρες !
Η αλλαγή φρουράς του Ευζωνου Στρατιώτη ξεκινά... και αναρρωτιέμαι "Πότε ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ η τελευταία φορά που έκατσα και είδα την αλλαγή φρουράς " ? Τουρίστες φωτογραφίζονται δίπλα στους τσολιάδες, παιδάκια ταίζουν τα περιστέρια....νιώθω μια απερίγραπτη ευφορια..."Ας κάνω μια βόλτα" σκέφτομαι...άλλωστε.. χρόνο έχω !
Κατηφορίζω την Αμαλίας και συναντώ πλανόδιους να πουλανε βιβλία. "Ο,τι πάρεις 5,00 ΕΥΡΩ κοπελια" μου λέει ένας πωλητής... ψαχνω στις τσέπες μου..βρίσκω ενα 5άευρω..χμμμμ..συνειδητοποιώ οτι δεν έχω άλλα λεφτά επάνω μου. "Πως θα γυρίσω Φάληρο εαν αγοράσω το βιβλίο" ? σκεφτομαι ! Του χαμογελάω..."Ευχαριστώ, να'σαι καλα φίλε μου..καλή συνέχεια" του λέω και συνεχίζω !
Στο δρόμο μου συναντώ τις προτομές του Σοφοκλή & του Αισχύλου ! Τι βαριά κληρονομιά που μας άφησαν Θεε μου ! Τι να λένε άραγε μεταξύ τους, για την Ελλάδα μας, βλέποντας μας απο εκεί ψηλα ?
Συνεχίζω τη βόλτα μου προς τον Εθνικό Κήπο, μπαίνοντας νιώθω το χρόνο να σταματα... λες και είμαι χιλιόμετρα μακρυά απο τη βαβούρα του κέντρου ! Τα πελώρια δέντρα, το κελαϊδισμα των πουλιών, οι τουρίστες που βγάζουν φωτογραφίες...συνθέτουν ενα παραδεισένιο σκηνικό!
Βγαίνω απο τον Κήπο, λίγα μέτρα πιο κάτω άλλος ένας άστεγος κοιμάται σε παγκάκι...η άλλη πλευρά της ζωής !
17:40 χτυπάει το κινητό, είναι η μητέρα μου: "Πως είσαι παιδί μου ? Να προσέχεις ε ? Στο κέντρο γίνονται διάφορα ! " Αααααχ...μανάδες ! Για αύτο τις αγαπαμε !
17:50 "Ωχ ! πως πέρασε έτσι γρήγορα η ώρα"? σκέφτομαι... Όπου να'ναι οι πρώτοι διαδηλωτές, πιστοί στο ραντεβού τους, θα καταφθάσουν και για αλλη μια ημέρα η Πλατεία Συντάγματος θα γεμίσει ασφυκτικά με νέους, γέρους, μανάδες με καροτσάκια, πατεράδες με τα παιδιά στους ώμους, φωνάζοντας όλοι μαζί για ένα σκοπο, για ενα καλύτερο αύριο !
Ξαφνικά μου έρχεται στο μυαλό ο τίτλος όλου αυτού του σκηνικού : ΑΘΗΝΑ: ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ! Αχ και να'χα μια κόλλα χαρτί, να μπορούσα να γράψω ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ολα οσα μου έρχονται στο μυαλό, τα συναισθήματα...τις λέξεις ! Ψάχνω μανιώδως στην τσάντα μου για οτιδήποτε μπορεί να με βοηθήσει ! "Ωχ το βρήκα ! Ενα στυλο ! Χαρτί όμως ? Κάπου είχα...είδα...ενα χαρτί..ααααα...ΝΑ ΤΟ ! Μου κάνει το πίσω μέρος της απόδειξης του σούπερ μάρκετ "!
Επιβιβάζομαι στο τράμ.... ενα παιδάκι καθετε στο απέναντι κάθισμα με τη μητέρα του και μου χαμογελα με αθωότητα ! Σκεφτομαι: " Τελικά μήπως ΟΝΤΩΣ έχει ΚΑΤΙ αλλάξει" ?
Στυλό, απόδειξη...ξεκινάω να γράφω !
Η αλλαγή φρουράς του Ευζωνου Στρατιώτη ξεκινά... και αναρρωτιέμαι "Πότε ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ η τελευταία φορά που έκατσα και είδα την αλλαγή φρουράς " ? Τουρίστες φωτογραφίζονται δίπλα στους τσολιάδες, παιδάκια ταίζουν τα περιστέρια....νιώθω μια απερίγραπτη ευφορια..."Ας κάνω μια βόλτα" σκέφτομαι...άλλωστε.. χρόνο έχω !
Κατηφορίζω την Αμαλίας και συναντώ πλανόδιους να πουλανε βιβλία. "Ο,τι πάρεις 5,00 ΕΥΡΩ κοπελια" μου λέει ένας πωλητής... ψαχνω στις τσέπες μου..βρίσκω ενα 5άευρω..χμμμμ..συνειδητοποιώ οτι δεν έχω άλλα λεφτά επάνω μου. "Πως θα γυρίσω Φάληρο εαν αγοράσω το βιβλίο" ? σκεφτομαι ! Του χαμογελάω..."Ευχαριστώ, να'σαι καλα φίλε μου..καλή συνέχεια" του λέω και συνεχίζω !
Στο δρόμο μου συναντώ τις προτομές του Σοφοκλή & του Αισχύλου ! Τι βαριά κληρονομιά που μας άφησαν Θεε μου ! Τι να λένε άραγε μεταξύ τους, για την Ελλάδα μας, βλέποντας μας απο εκεί ψηλα ?
Συνεχίζω τη βόλτα μου προς τον Εθνικό Κήπο, μπαίνοντας νιώθω το χρόνο να σταματα... λες και είμαι χιλιόμετρα μακρυά απο τη βαβούρα του κέντρου ! Τα πελώρια δέντρα, το κελαϊδισμα των πουλιών, οι τουρίστες που βγάζουν φωτογραφίες...συνθέτουν ενα παραδεισένιο σκηνικό!
Βγαίνω απο τον Κήπο, λίγα μέτρα πιο κάτω άλλος ένας άστεγος κοιμάται σε παγκάκι...η άλλη πλευρά της ζωής !
17:40 χτυπάει το κινητό, είναι η μητέρα μου: "Πως είσαι παιδί μου ? Να προσέχεις ε ? Στο κέντρο γίνονται διάφορα ! " Αααααχ...μανάδες ! Για αύτο τις αγαπαμε !
17:50 "Ωχ ! πως πέρασε έτσι γρήγορα η ώρα"? σκέφτομαι... Όπου να'ναι οι πρώτοι διαδηλωτές, πιστοί στο ραντεβού τους, θα καταφθάσουν και για αλλη μια ημέρα η Πλατεία Συντάγματος θα γεμίσει ασφυκτικά με νέους, γέρους, μανάδες με καροτσάκια, πατεράδες με τα παιδιά στους ώμους, φωνάζοντας όλοι μαζί για ένα σκοπο, για ενα καλύτερο αύριο !
Ξαφνικά μου έρχεται στο μυαλό ο τίτλος όλου αυτού του σκηνικού : ΑΘΗΝΑ: ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ! Αχ και να'χα μια κόλλα χαρτί, να μπορούσα να γράψω ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ολα οσα μου έρχονται στο μυαλό, τα συναισθήματα...τις λέξεις ! Ψάχνω μανιώδως στην τσάντα μου για οτιδήποτε μπορεί να με βοηθήσει ! "Ωχ το βρήκα ! Ενα στυλο ! Χαρτί όμως ? Κάπου είχα...είδα...ενα χαρτί..ααααα...ΝΑ ΤΟ ! Μου κάνει το πίσω μέρος της απόδειξης του σούπερ μάρκετ "!
Επιβιβάζομαι στο τράμ.... ενα παιδάκι καθετε στο απέναντι κάθισμα με τη μητέρα του και μου χαμογελα με αθωότητα ! Σκεφτομαι: " Τελικά μήπως ΟΝΤΩΣ έχει ΚΑΤΙ αλλάξει" ?
Στυλό, απόδειξη...ξεκινάω να γράφω !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου