Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

9 μήνες και κάτι ..


“ Δεν μου είναι ευκολο...αλλα να ...πρεπει να σταματήσουμε την συνεργασία “ ! Πεφτεις απο τα σύννεφα ! Όλα γύρω σου μπαίνουν σε αργή κίνηση. Οπως τις ταινίες που ο πρωταγωνιστής παθαίνει κατι και ολα γύρω του ξαφνικά σταματούν...η καμερα γυρίζει γύρω απο τον ίδιο σαν να ζαλίζεται και εκείνος στη μέση αδρανής ! Στήλη αλατος !
Η ζαλάδα ήταν το χειρότερο σου ! ‘ΤΩΡΑ θα λιποθυμήσω σκεφτηκες” ! Ακομα χειρότερο ηταν τα δάκρυα που δεν μπορούσες να συγκρατήσεις...κι οταν καααααπως συνήλθες αρχισες να παίζεις νευρικά με το στυλό και το χαρτί που είχες μπροστα σου. Τα είχες παρει μαζί σου γιατί νομιζες οτι σε καλέσανε  για να σου πούνε κατι να κανεις, κάποια δουλεια ! Πάντα τα έπερνες μαζί σου οταν σε καλούσαν...Πόσο έξω είχες πέσει ! Πως δεν είδες τα σημάδια !

Αυτά τα λογια αντυχούσαν στο μυαλό σου αρκετες ημέρες...στροβύλλιζαν ....με αυτά τα λόγια κοιμόσουνα...ξυπνούσες.... κι οταν ξυπνούσες αγγιζες το μαξιλάρι σου και ήταν υγρό ! Δεν θυμόσουνα καν οτι εκλαιγες ακόμα και στον ύπνο σου !

Περασαν οι ώρες, οι μέρες, αλλες καλές και αλλες κακές ! Μετά ήρθε το συναίσθημα της οργής.Τα εβαλες με όλους: το σύστημα, την κυβέρνηση, τα κόμματα, τον διπλανό σου στο λεοφωρείο , τον θυρωρό, τον περαστικό.....με όλους ! Και πανω απ'ολα με τον εαυτό σου. Ισως για περισσότερο χρονικό διάστημα απο οτι θα επρεπε ! Ξεκινάς να ψάχνεις για δουλεια...απογοήτευση !

3 μήνες ανεργία ! Εχεις μαζέψει καποια στιγμή τα κομμάτια σου και συνεχίζεις να ψάχνεις για δουλειά....ζήτημα να πήγες σε 3-4 συνεντεύξεις ! "Θα σας καλεσουμε μεχρι αύριο" , "θα σας καλεσουμε μέχρι την Παρασκεύη" σου λέγανε. Φυσικά δεν καλούσανε ποτέ ! Τι έκανες λάθος ? Έπεφτες και παλι σε θλίψη ! Δεν ήθελες να κάνεις τίποτα...τίποτα απολύτως ! "Ελα ρε που χαθηκες"? σου ελεγαν οι φίλες σου ! Σου συμπαραστάθηκαν και σου συμπαραστέκονται ακόμα σε όλα,. Δεν εισαι αχαριστος άνθρωπος...αλλα δεν ήθελες να γκρινιάζεις και συνέχεια ! Κατανταει κουραστικό.

6 μήνες στην ανεργία ! Ξεκινάει το μεγάλο άγχος ! Θλίψη...
Και ξαφνικά χτυπαέι το τηλέφωνο: Προσλαμβανεστε ! Ποσο καιρό περίμενες να ακούσεις αυτή τη λέξη ! Χαιρεσαι, πας στο συντροφό  σου του λες τα χαρμόσυνα, κανετε τους υπολογισμούς σας, οικονομικά αλλωστε δεν εισασταν καλα τον τελευταιο καιρο. Ετοιμαζεις απο την προηγουμενη ημέρα τα ρούχα που θα βαλεις, σκέφτεσαι πως θα ειναι η πρώτη σου ημέρα στη δουλεια, πως θα συμπεριφέρονται οι εργοδότες, προϊσταμενοι, συνάδερφοι, νιώθεις.....
Ντρινγκ ! Ντρινγκ ! Ντρινγκ ! Το νούμερο στην οθόνη του κινητού σου γνώριμο....”που το εχω ξαναδει”?  σκεφτεσαι. To σηκώνεις, ειναι απο την ίδια εταιρεία: «Λυπούμαστε αλλα τελικά δεν θα συνεργαστούμε, βρήκαμε καποιον αλλον για τη θεση και...» Δευτερη κατραπακια ! Ιδια συναισθήματα...θυμός ! Στεναχώρια ! Πως μπορούν να παιζουν έτσι με τα συναισθήματα των ανθρώπων ! Ποσο @#$%*’/ μπορεί να ειναι ? Τι καψόνι ειναι αυτο ? «Με τιμωρεί ο Θεός, οι θεοί ολοι « ? Αφοτου τα βαζεις παλι με ολους,  πέφτεις παλι σε λυθαργο !

Με τον καιρό ήρθε η παραδοχή. Σαν να δέχεσαι στωικά την κατασταση. "Ετσι ειναι τα πραγματα παιδια ! Τι να κανουμε ? Υπομονή, κατι θα βρεθει “ ! Και εκεί που δεν το καταλαβαινεις εχουν περάσει 9 μήνες και κάτι ψιλά. Ιδρώνεις...αγχώνεσαι....σε λιγότερο απο τρείς μήνες λήγει το επίδομά σου ! «Τι θα κανω»?  σκεφτεσαι.
Και καλα να έχεις μια καβάτζα, μια υποστήριξη οικονομική απο την οικογένεια σου. Αλλα για ποσο χρονικό διάστημα θα ζητάς, εσύ που δεν ζητούσες σχεδόν ποτε τίποτα και απο κανέναν ?
Προσπαθείς να βρείς αλλες ασχολίες. Να ξεφύγεις. Γενικα. Να δεις τα πραγματα απο αλλη οπτική γωνία. Πιο αισιόδοξα.
Θελει θάρρος και θέληση το θέμα...αλλωστε...αυριο ειναι μια καινούργια ημέρα !


"Η απαισιοδοξία είναι θέμα διάθεσης. Η αισιοδοξία είναι θέμα θέλησης"



Δεν υπάρχουν σχόλια: