Η δύναμη της προσευχής

Ο Ουγκώ είχε πει οτι «Τα μάτια δεν βλέπουν καλά τον Θεό, παρά μόνο μέσα από δάκρυα».

Εν μέρει σωστό !  Ακόμα και ενας Άθεος μπορεί να βρεθεί στην...δυσαρεστη για αυτόν θέση να αναφωνίσει ενα "Ωωωω Θεέ μου, βοήθησέ με ", αν και δε θα αλλαξεί κάτι στην πίστη του…ή μαλλον στην μη πίστη του.

Απο την άλλη, υπάρχουν θεοσεβούμενοι ανθρώποι που βρίσκουν την αγαλίαση μέσα απο την προσευχή και προσεύχονται τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα.

Η προσευχή είναι σαν ένας διάλογος με αυτό που θεωρεί ο άνθρωπος ανώτερό του, είτε λέγετε Θεός, Βούδας, Διας, μια θεότητα...οτιδήποτε τελος πάντων.

 Μέσα απο αυτήν βρίσκει κανείς τη ΔΥΝΑΜΗ να βγάλει επιτέλους απο μέσα του αυτό που αισθάνεται - χωρίς να χρειάζεται να τρέχει σε ψυχολόγους - και εν μέρει να νιώσει καλύτερα. Οι άνθρωποι ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ. Η σιγουριά οτι ενα ανώτερο απο τον άνθρωπο ον μπορεί να βοηθήσει.  μας κάνει να προσευχόμαστε προκειμένου να μη χάσουμε καποια στιγμή τα λογικά μας με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων θεωρεί οτι οι προσευχές τους θα εισακουστούν και οτι θα βοηθηθούν απο τον Μεγαλοδύναμο. Άλλοι πάλι το κάνουν για καθαρά θεραπευτικούς λόγους μη περιμένοντας πολλά πραγματα ως αντάλλαγμα για την πίστη τους.  Και καποιοι άλλοι τη θεωρούν μάταιη επειδή απλά δεν πιστεύουν στο Θεό.

Αυτοί που προσεύχονται, συνήθως ζητάνε αυτό που λέμε...άφεση αμαρτιών ! «Θεέ μου συγχώρεσέ με γιατί έσφαλα / έκανα κάτι κακό κλπ» Είναι ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ να πιστεύουμε οτι θα πάρουμε συγχώρεση για τα σφάλματά μας εαν είναι να τα επαναλλάβουμε. Εαν πάλι έχουμε .... μετανιώσει πραγματικά, η προσευχή βοηθάει στο να εξωτερικεύσουμε το πρόβλημά μας.

Όπως και να ‘χει, η προσευχή και η πίστη γενικότερα ειναι καθαρά προσωπικό ζήτημα και είτε πιστεύεις πολύ, είτε λίγο,είτε καθόλου,  θεωρώ – και αυτό είναι παντα η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ –ότι μια προσευχή  λειτουργεί σαν αναλγητικό και σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα.  

Και παλι, το καλύτερα & το όμορφα για τον καθένα απο εμάς ειναι σχετικό ! Οπότε, όπως νιώθει κανείς πράττει !