ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΗΜΕΡΑ

 "Η μάχη κράτησε ώρες...αισθανόμουν εξουθενωμένος.
Τόσο, που μόνο οταν το αίμα απο το χτύπημα στο κεφάλι μου που κύλησε στο πρόσωπό μου, κατάλαβα οτι έπρεπε να σηκωθώ. Να πάω στους συντρόφους μου. Να δω εαν καποιοι είναι ζωντανοί ή όπως κι εγώ λάβωμένοι.

Στηρίξα το ένα χέρι στο ξίφος μου για να σηκωθώ...αλλά μάταια. Ήμουν ακίνητος. Τα πόδια μου δεν υπάκουαν...

Η ατμόσφαιρα μύριζε αίμα, ο άνεμος έφερνε στα αυτιά μου τα αγκομαχητά των λαβωμένων στρατιωτών, τα χλιμιντρίσματα των αλόγων που προσπαθούσαν μάταια να σηκωθούν...

Έριξα το κουρασμένο βλέμμα μου στο κάστρο. Είχε καταλυφθεί.  Σαν να άκουγα τα επιφωνήματα του εχθρού:  "τους το πήραμε το κάστρο των μπάσταρδων " ! θα κοκορεύονται ! Παλέψαμε σκληρά, αλλά ο εχθρός μας αιφνιδίασε !

Τι κάναμε λάθος ; Tι πήγε στραβά ; Tι....(ξεφυσάει)...τι σημασία έχει πλέον ! Όλα τελείωσαν !  Ή μήπως όχι ; Μήπως...μήπως εαν γυρίσω στη πόλη, έστω και ηττημένος μπορέσω να  ξεσηκώσω τους άνδρες...να μαζέψω το στρατό...να...".

Οι σκέψεις στριφογυρίζαν στο μυαλό του μέχρι που οι πρώτες ηλιαχτίδες διαπέρασαν τα σύννεφα...σημάδι οτι ξεκινούσε μια καινούργια ημέρα !

ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ODIN

Το κάστρο υψωνόταν μεγαλοπρεπές μπροστά στα μάτια τους.  Ενα κάστρο γεμάτο παραταγμένους για τη μάχη στρατιώτες !  Ο αντίπαλος υπερίσχυε...αλλά ήξεραν οτι με τη βοήθεια των θεών η νίκη θα ήταν δική τους.  

Ο στρατηλάτης κατέβηκε απο το άλογό του...εκτίμησε το χώρο οπου θα γινόταν η μάχη.

«Εμείς θα τους περικυκλώσουμε, όσο οι υπόλοιποι κάνουν κατα μέτωπο σύγκρουση. Κατ’αυτόν τον τρόπο θα τους αιφνιδιάσουμε ! Στο όνομα του Οdin» !

«Στο όνομα του Οdin» !  Φώναξαν οι σύντροφοί του με μια φωνή υψώνοντας τα όπλα τους.

Το στήθος του φούσκωσε απο υπερηφάνεια, τους κοίταξε εναν έναν στα μάτια... αλλά διέκρινε οτι ήταν κουρασμένα απο τις μάχες, τις κακουχίες, την πείνα.

 Του ήταν όλοι πιστοί,έκαναν ο,τι τους ζητούσε αλλά αυτή τη φορά διέκρινε την κούραση στο βλέμμα τους...έπρεπε να τους εμψυχώσει!

Γύρισε προς το μέρος τους.

«Ξέρω οτι είστε κουρασμένοι...ξέρω οτι θέλετε να γυρίσετε στα σπίτια σας...στις γυναίκες σας, τα παιδία σας, τα αδέρφια σας !  Αλλά σας ζητώ για τελευταία φορά, να δώσετε τον καλύτερο σας εαύτο ! Παλέψτε....παλέψτε σαν να ήταν η τελευτάια φορά που παλεύετε για την ελευθερία σας ! Φτάνει πια η τυρρανία ! Απο εσάς εξαρτάται ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ η ελευθερία της χώρας σας ! Με τη βοήθεια των θεών, θα καταλάβουμε το κάστρο και τότε...ΤΟΤΕ ανοίγονται νέοι ορίζοντες για εμάς! Για όλους μας ! Σήμερα ΕΣΕΙΣ θα γράψετε ιστορία ! Μια ιστορία που θα έχετε να διήγηθείτε στα εγγόνια σας ! Είμαστε VIKINGS ΠΑΝΑΘΕ ΜΕ ! Αποδείξτε την αξία μας»  !

 Τα επιφωνήματα και η ζητωκραυγές ήταν αρκετές για να καταλάβει οτι οι συντροφοί του ήταν έτοιμοι για τη μάχη !

«Στο όνομα του Odin» ! Φώναξε ο στρατηλάτης.

«Στο όνομα του Odin» ! επανέλαβαν με μία φωνή οι σύντροφοί του και ξεκίνησαν την κατάβαση του βουνού προς την ελευθερία !

Η δύναμη της προσευχής

Ο Ουγκώ είχε πει οτι «Τα μάτια δεν βλέπουν καλά τον Θεό, παρά μόνο μέσα από δάκρυα».

Εν μέρει σωστό !  Ακόμα και ενας Άθεος μπορεί να βρεθεί στην...δυσαρεστη για αυτόν θέση να αναφωνίσει ενα "Ωωωω Θεέ μου, βοήθησέ με ", αν και δε θα αλλαξεί κάτι στην πίστη του…ή μαλλον στην μη πίστη του.

Απο την άλλη, υπάρχουν θεοσεβούμενοι ανθρώποι που βρίσκουν την αγαλίαση μέσα απο την προσευχή και προσεύχονται τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα.

Η προσευχή είναι σαν ένας διάλογος με αυτό που θεωρεί ο άνθρωπος ανώτερό του, είτε λέγετε Θεός, Βούδας, Διας, μια θεότητα...οτιδήποτε τελος πάντων.

 Μέσα απο αυτήν βρίσκει κανείς τη ΔΥΝΑΜΗ να βγάλει επιτέλους απο μέσα του αυτό που αισθάνεται - χωρίς να χρειάζεται να τρέχει σε ψυχολόγους - και εν μέρει να νιώσει καλύτερα. Οι άνθρωποι ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ. Η σιγουριά οτι ενα ανώτερο απο τον άνθρωπο ον μπορεί να βοηθήσει.  μας κάνει να προσευχόμαστε προκειμένου να μη χάσουμε καποια στιγμή τα λογικά μας με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων θεωρεί οτι οι προσευχές τους θα εισακουστούν και οτι θα βοηθηθούν απο τον Μεγαλοδύναμο. Άλλοι πάλι το κάνουν για καθαρά θεραπευτικούς λόγους μη περιμένοντας πολλά πραγματα ως αντάλλαγμα για την πίστη τους.  Και καποιοι άλλοι τη θεωρούν μάταιη επειδή απλά δεν πιστεύουν στο Θεό.

Αυτοί που προσεύχονται, συνήθως ζητάνε αυτό που λέμε...άφεση αμαρτιών ! «Θεέ μου συγχώρεσέ με γιατί έσφαλα / έκανα κάτι κακό κλπ» Είναι ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ να πιστεύουμε οτι θα πάρουμε συγχώρεση για τα σφάλματά μας εαν είναι να τα επαναλλάβουμε. Εαν πάλι έχουμε .... μετανιώσει πραγματικά, η προσευχή βοηθάει στο να εξωτερικεύσουμε το πρόβλημά μας.

Όπως και να ‘χει, η προσευχή και η πίστη γενικότερα ειναι καθαρά προσωπικό ζήτημα και είτε πιστεύεις πολύ, είτε λίγο,είτε καθόλου,  θεωρώ – και αυτό είναι παντα η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ –ότι μια προσευχή  λειτουργεί σαν αναλγητικό και σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα.  

Και παλι, το καλύτερα & το όμορφα για τον καθένα απο εμάς ειναι σχετικό ! Οπότε, όπως νιώθει κανείς πράττει !

ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ ΣΤΗ ΠΑΛΙΑ ΣΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΑΛΙΑ ΣΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑ

Λεμε: ποτέ μην επιστρέφεις στην παλιά σου δουλειά και στην παλιά σου γυναίκα !

Στη περίπτωση της εργασίας ΔΥΟ ειναι τα τεινά :

1. επιστρέφεις μετά βαϊων και κλάδων, δουλεύεις λίγο στην αρχή για να δείξεις ότι κάτι κάνεις, αδιαφορείς για τα σχόλια των συναδέρφων σου τύπου «τι δουλειά εχει αυτός εδώ ; τι ήθελε και γύρισε ; καλά δεν ήταν σπιτάκι του ; τώρα θα μας βγάλει το λάδι!» , δεν δίνεις σημασία στο διευθυντή που σου φορτώνει παραπάνω εργασία για να σε εκδικηθεί αλλά ολα έχουν και τα όριά τους ! Όταν  καταλαβαίνεις τη ΜΑΛΑΚΙΑ που έκανες τα έχεις όλα γραμμένα, οπότε ή παραιτείσαι ή σε αναγκάζουν σε παραίτηση .

2. Δουλεύεις σαν το σκλάβο παλι για να δείξεις την υπεροχή σου, ανέχεσαι τους συναδέρφους  / προϊσταμένους / διευθυντές που σε ζαλίζουν κάθε τόσο διότι έχουν καταλάβει οτι το έχεις μετανιώσει και σε πατάνε, οπότε βλαστημάς ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ την ώρα και τη στιγμή που επέστρεψες στην ιδια εργασία.

Η περίπτωση της γυναίκας δεν διαφέρει ιδιαίτερα απο αυτη της εργασίας, μόνο που εδώ ΤΡΙΑ είναι τα τεινά:

1.       Επιστρέφεις, κανεις τρελό σέξ όλη μέρα, λες δυο τρια γλυκόλογα για να δείξεις οτι την αγαπάς -  ενώ στη πραγματικότητα το μυαλό σου πάει στη γκόμενα με τα μεγάλα βυζιά που γνώρισες προχθές στο συνοικιακό μπαράκι -  και όταν καταλαβαίνεις τη ΜΑΛΑΚΙΑ που έκανες είτε αδιαφορείς τελείως είτε χωρίζεις και τελειώνει η υπόθεση

2.       Ανέχεσαι τα πάντα – συμπεριλαμβανομένου τις σπόντες τύπου «Εσύ γύρισες όχι εγω! Παλι θα φύγεις; Φύγε αφού αυτό ξερεις να κάνεις καλύτερα»  και βλαστημάς και σε αυτή τη περίπτωση ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ την ώρα και τη στιγμή που επέστρεψες στον ιδιο άνθρωπο.

3.       Επιστρέφεις γιατι θεωρείς οτι πρεπει να δώσεις μια ευκαιρία στη σχέση, στην αρχή τα πραγματα ειναι δύσκολα αλλά το ΠΑΛΕΥΕΤΕ  ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ οπότε  είναι όλα μέλι γάλα...ή σχεδόν μέλι γάλα !

Και για να μιλήσουμε και λίγο σοβαρα....Λένε οτι όταν ραγίσει ο γυαλί....δεν είναι ξανα το ίδιο.  Όμως στον κανόνα υπάρχουν ΠΑΝΤΑ εξαιρέσεις και τους κανόνες σε μια σχέση είτε επαγγελματική είτε προσωπική τους βάζουμε ΕΜΕΙΣ !