Ενα κερί εις μνήμην ενός ανθρώπου που η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του δεν του άφησε αλλο περιθώρια! «Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και γίνω βάρος στο παιδί μου».
Μια αυτοκτονία η οποία συγκλόνισε όλο το πανελλήνιο. Συμφωνα με δημοσιεύματα "το παράπονο του ήταν ότι οι νέοι παρέμεναν άπραγοι στα σκληρά μέτρα που τους επιβάλλονταν, τα οποία θεωρούσε ότι τους αποστερούσαν το δικαίωμα να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον"
ΑΚΟΥΤΕ ? ΑΚΟΥΤΕ ? Το παράπονο του εκλιπόντα Δημήτρη Χριστούλα, ήταν αυτό.
Ενα λουλούδι, μερικά λόγια σε μια κόλλα χαρτί στον τόπο οπου απεβίωσε ο Χριστούλας, άνθρωποι έβγαζαν φωτογραφίες του σκηνικού...μερικοί απλά σιωπούσαν...αλλοι κουνούσαν το κεφάλι...οι πιο ένθερμοι καλούσαν σε ξεσηκωμό...άλλοι διαφωνούσαν μεταξύ τους για για το εαν θα πρέπει να γινει δημοσία δαπάνη η κηδεία του ή οχι...
Πέρα απο αυτά και παρότι σήμερα δεν μπόρεσα να κατέβω Σύνταγμα πιστεύω οτι ΕΜΕΙΣ ειμαστε αυτοί οι οποίοι πρέπει επιτέλους να ξεσηκωθούμε. ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ? Αυριο μπορεί να είμαστε ΕΜΕΙΣ στη θέση του ! Σκεφτείτε εναν άνθρωπο, που ζει μια ήσυχη σε γενικές γραμμές ζωή...με τη συνταξούλα του, με τα τσιπουράκια του...οικονομικά να ειναι σχετικά καλά....και μια ημέρα βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί να βγαίνει στο Σύνταγμα και να αυτοκτονεί. Σκεφτείτε λοιπόν οτι αυτός ο άνθρωπος ειστε ΕΣΕΙΣ ! ΕΓΩ...ΟΛΟΙ ΜΑΣ !
Λεω καληνύχτα...αλλά ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ? ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ ? ΤΙ ?
Μια αυτοκτονία η οποία συγκλόνισε όλο το πανελλήνιο. Συμφωνα με δημοσιεύματα "το παράπονο του ήταν ότι οι νέοι παρέμεναν άπραγοι στα σκληρά μέτρα που τους επιβάλλονταν, τα οποία θεωρούσε ότι τους αποστερούσαν το δικαίωμα να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον"
ΑΚΟΥΤΕ ? ΑΚΟΥΤΕ ? Το παράπονο του εκλιπόντα Δημήτρη Χριστούλα, ήταν αυτό.
Ενα λουλούδι, μερικά λόγια σε μια κόλλα χαρτί στον τόπο οπου απεβίωσε ο Χριστούλας, άνθρωποι έβγαζαν φωτογραφίες του σκηνικού...μερικοί απλά σιωπούσαν...αλλοι κουνούσαν το κεφάλι...οι πιο ένθερμοι καλούσαν σε ξεσηκωμό...άλλοι διαφωνούσαν μεταξύ τους για για το εαν θα πρέπει να γινει δημοσία δαπάνη η κηδεία του ή οχι...
Πέρα απο αυτά και παρότι σήμερα δεν μπόρεσα να κατέβω Σύνταγμα πιστεύω οτι ΕΜΕΙΣ ειμαστε αυτοί οι οποίοι πρέπει επιτέλους να ξεσηκωθούμε. ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ? Αυριο μπορεί να είμαστε ΕΜΕΙΣ στη θέση του ! Σκεφτείτε εναν άνθρωπο, που ζει μια ήσυχη σε γενικές γραμμές ζωή...με τη συνταξούλα του, με τα τσιπουράκια του...οικονομικά να ειναι σχετικά καλά....και μια ημέρα βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί να βγαίνει στο Σύνταγμα και να αυτοκτονεί. Σκεφτείτε λοιπόν οτι αυτός ο άνθρωπος ειστε ΕΣΕΙΣ ! ΕΓΩ...ΟΛΟΙ ΜΑΣ !
Λεω καληνύχτα...αλλά ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ? ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ ? ΤΙ ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου