Γίνε το φως μου !

Γίνε το φως μου πιστέ μου φίλε ! Γίνε ο οδηγός μου ! Εσύ με καθοδηγείς..εσύ μου δείχνεις το δρόμο. Με το μπαστούνι στο ένα χέρι και το λουρί στο άλλο, προχωράμε μαζί. Στην αρχή φοβόμουν...μου ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ. Φαντάζομαι και για εσένα. Αλλά με τον καιρό εξοικειωθήκαμε. Και τώρα...είμαστε αχώριστοι !


Μ'εφερες κοντά σε αυτό που είμαι αλλά και σε αυτό που θα ήθελα να είμαι. Μαζί έχουμε προσπεράσει πολλά εμπόδια. Κάνω πράγματα που δεν θα μπορούσα να τα κάνω χωρίς την βοήθειά σου.
Τι κι αν δεν είμαστε ευπρόσδεχτοι σε ενα καλό εστιατόριο. Καλά δεν περνάμε τρώγοντας και σε ενα παγκάκι ? Και όσο για τα Μέσα Μεταφοράς.....δεν πειράζει ! Καλό μας κάνει και λίγη γυμναστική :)

Άλλωστε δεν με νοιαζει το που θα ειμαι...αρκεί ο,τι κάνουμε να το κάνουμε μαζί. Σ'αγαπώ όσο τίποτε άλλο ! Μου εισαι υπάκουος και αυτό το αναγνωρίζω ! Για αυτό όταν σου αφαιρώ το ειδικό "σαμάρι" παίζουμε με τις ώρες στο σπίτι ! Μου δίνεις τόση χαρά !

Μέσα απο εσένα ξαναγεννήθηκα...με επέλεξες και σε επέλεξα. Μου έμαθες πολλά ! Αλλά κυρίως μ' έμαθες τι θα πει ΖΩΗ ! Μια ζωή στην οποία είμαι υποχρεωμένος να είμαι στο σκοτάδι.
Γι αυτό σου λέω φίλε μου....γίνε το ΦΩΣ μου! Γίνε ο οδηγός μου !
Τι λες ? Θα συνεχίσουμε μαζί αυτό το ταξίδι ? Το ταξίδι που λέγεται ΖΩΗ ?

KAΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΔΗΜΗΤΡΗ

Θλίψη προκάλεσε σε όλους μας ο ξαφνικός θάνατος του Δημήτρη Μητροπάνου. Ήταν και παραμένει ενας απο τους αγαπημένους μου έλληνες λαϊκους τραγουδιστές. Χαμηλών τόνων, διακρινόταν για το ήθος του και προτιμούσε να μιλάει μέσα απο τα τραγούδια του.


Σίγησε για πάντα σήμερα η μεγαλύτερη φωνή του σύγχρονου ελληνικού πενταγράμμου. Πόσες φορές δεν σιγοτραγουδήσαμε, δεν κλάψαμε, δεν χορέψαμε κομμάτια του.  Το "Ρόζα", "Σ'αναζητώ", "Αλλοίμονο", "Λαδάδικα" είναι μόνο λίγα απο τα τραγούδια του.

Όλα κάποτε τελειώνουν όμως. Ο Μητροπάνος αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας εδώ και πολλά χρόνια. Εαν υπάρχει παράδεισος, θα είναι σίγουρα εκεί...μαζί με τον Γρηγόρη και τα αλλα τα παιδιά ! Θα τραγουδούν και θα χορεύουν ακόμα και οι αγγέλοι μαζί τους....Καλό ταξίδι ΑΘΑΝΑΤΕ Δημήτρη. Θα είσαι για πάντα στις καρδιές μας !

Ο Χριστός Ανέστη...εμείς ?

Καλησπέρα και Χριστός Ανέστη.

  Ο Χριστός Ανέστη....εμείς πότε θα αναστηθούμε επιτέλους ? Λαμβάνω μυνήματα συμπαράστασης απο φεϊσμπούκους φίλους του ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ τύπου "Άννα, μαθαίνουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα και ανησυχούμε", "Ελπίζουμε να είσαι καλά γιατί βλέπω τι συμβαίνει στην Ελλάδα και δεν μου αρέσει ολο αυτο 'και αλλα τέτοια. Και εμείς ΤΟ ΧΑΒΑ ΜΑΣ !

  Βγήκαμε για λίγο στους δρόμους, φωνάξαμε, τσιρίξαμε, βγάλαμε τ'απωθημένα μας, αναρτήσαμε σε blogs και face διάφορα επαναστατικά  και μετά είπαμε να πάμε στα χωριά μας για το Πάσχα. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν βγάζω τον εαυτό μου απ'έξω !

  Είχαμε και το προεκλογικό τρίκ με την σύλληψη του Τσοχατζό και κατι τρέχει στα γύφτικα. Που - να μου το θυμηθείτε - ο Τσοχατζό δεν θα πάθει τίποτα το φοβερό. Γιατί εάν ανοίξει το στόμα του ο εν λόγω "κύριος" θα τους ΠΑΡΕΙ ΟΛΟΥΣ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ !

  Πέρα απο αυτό όμως, αυτό που βλέπω εγώ τουλάχιστον, ειναι μια ηρεμία μέχρι να έρθουν οι εκλογές. Νομίζουμε πως με τις έκλογές θα κάνουμε τη διαφορά. Εμ, δεν μας τα είπανε καλά τα πράγματα. Δεν μας τα είπανε ΚΑΘΟΛΟΥ καλά ! Οι εκλογές είναι προσυμφωνημένες και όλοι ξερουμε οτι θα βγει Νέα Δημαγογία και ΜΠΑΤΣΟΚ για κυβέρνηση !

  Δεν σας λέω κατι καινούργιο. Αυτό το ξέραμε εξ'αρχής.
Το θέμα ειναι ΕΜΕΙΣ τι κάνουμε. Εμείς που μας περιμένουν ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, εμείς που είμαστε άνεργοι και δεν βρίσκουμε δουλειά ούτε με σφαίρες, εμείς που μας κόψανε τις συντάξεις, που πληρώνουμε το ένα χαράτσι μετά το άλλο, που δεχόμαστε αυξήσεις σε τρόφιμα και αγαθά πρώτης  ανάγκης...ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΓΕΝΙΚΑ.

  Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξη, αλλά δυστηχώς δεν βλέπω φως στο τούνελ. Η δική μας η γενιά την έχασε την μπάλα. Για ακόμη μια τετραετία θα έχουμε τα δυο μεγαλα κόμματα στο τιμόνι και τα αριστερά κόμματα να μην μπορούν να τα βρούνε μεταξύ τους και να μην μπορούν ή να μην θέλουν να κυβερνήσουν. Δυστηχώς έτσι βλέπω εγώ τα πράγματα. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΛΑΘΟΣ.

 Το σύστημα όμως ειναι σαθρό απο τη ρίζα του και δεν θα πέσει απο μόνο του, εαν εμείς δεν κάνουμε κατι για αυτό. Ας προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να αλλάξουμε εμείς σαν ανθρωποι. Τότε μόνο θα αλλάξει και το σύστημα γύρω μας...και κατ'επέκταση το πολιτικό σύστημα. Απο το ρουσφέτι και το φακελάκι, μέχρι  τα πολιτικά πρόσωπα.
Δεν ξέρω τι θα ψηφίσω σε αυτές τις εκλογές...αυτό που ξέρω πάντως ειναι οτι ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ. Αυτά που μας έφεραν στο σημείο που είμαστε τώρα !

Καλή Λευτεριά αδέρφια !

Το shmeiseto σας ευχετε καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση

 

Ακόμα και ουρανός κλαίει την σήμερον ημέραν !

 

Οι καμπάνες ηχούν πένθημα βάζοντάς μας στο κλίμα της κατάνυξης.

 

Καθένας δίνει την δική του ερμηνεία στο νόημα της Αναστάσεως. Προσωπικά πιστεύω οτι ο Χριστός μαρτύρησε, πέθανε και αναστήθηκε δείχνοντάς μας οτι μπορούμε να φύγουμε απο την δυναστεία στην Ανάσταση. Τη δική μας Ανάσταση.

 

Aν και με τα χρόνια το νόημα αυτό χάθηκε και χάνετε για πολλούς και ...διαφόρους λόγους. Τα γεγονότα που τρέχουν και μας προσπερνούν, μας θλίβουν και μας εξοργίζουν αλλά και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις ή μη του καθενός, μας κάνουν δύσπιστους σε ο,τι δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να ερμηνευσουμε & να κατανοήσουμε πλήρως.

 

  Όπως και να'χει και πέρα απο τα πιστεύω μας, ας σκεφτούμε το φετινό Πάσχα ως την αρχή για την Ανάσταση του καθένα απο εμάς και γιατί όχι...και της Πατρίδος μας !

 

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους !

 

 

ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

To Πάσχα έρχεται και οι πρώτοι εκδρομείς κάνουν την εμφάνισή τους απο σήμερα στους δρόμους της μεγαλούπολης.

Πεζοί με βαλιτσούλες στο χέρι μπαίνουν μέσα σε Μ.Μ.Μ....οικογένειες στα αυτοκίνητά τους γεμάτες χαμόγελο και με μια ανακούφιση οτι θα ξεφύγουν απο την τρέλλα που επικρατεί στο κέντρο. Ολοι αδημονούν να σμίξουν με τις οικογένειες / φίλους τους στα χωριά τους και περιμένουν να γιορτάσουν αυτές τις άγιες μέρες με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Χαμόγελα...γέλια...ευτυχία.

Όλα αυτά καλά..αρκεί οι οδηγοί - αλλά και οι πεζοί - να προσέχουν στους δρόμους ! Και αυτό ισχύει για όλους ! Μπορει κάποιος να θεωρεί τον εαυτό του πολύ καλό οδηγό...αυτό όμως δεν συμαίνει οτι ΕΙΝΑΙ κιολας ! Τώρα τις γιορτές μπορεί να θέλουμε να είμαστε λίγο πιο χαλαροί..να πιούμε ενα ποτάκι παραπάνω ρε αδερφέ ! ΓΑΜΩ ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΜΟΥ ΓΑΜΩ ΔΗΛΑΔΗ ...θα πείτε ! Και εγώ μαζί σας αδέρφια. Αρκεί αυτό να μην αποβεί μοιραίο για εσάς αλλά και για τους άλλους.

"Ωχου ρε Άννα ! Δε μας παρατάς ! Τα ίδια και τα ίδια συνέχεια. Μας τα έπριξες πια !" θα λέτε απο μέσα σας. Είμαι σίγουρη.

Θα σας πω λοιπόν μια μικρή ιστορία -πρεπει να την έχω ξαναπεί, συγγνώμη αλλά έχω και ένα μικρο-αλσχαίμερ.

Πριν απο πολλά χρόνια, δεν θυμάμαι πόσο ετών είμουν τότε, οι σχέσεις μας με την γείτονα χώρα την Τουρκία δεν ήταν και οι καλύτερες. Εννοώ οτι ήταν τόσο τεταμένες που μερικοί μιλάγανε ακόμα και για ΠΟΛΕΜΟ. Τα σενάρια έδιναν και έπαιρναν...τα πρωτοσέλιδα οργιάζαν. Ενα λοιπον πρωτοσέλιδο που είχε κάνει σε όλους μας εντύπωση, είχε γραφτει σε μια απο τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία εφημερίδα της Τουρκίας και έγραφε: "ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΆΝΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ....ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ"

Σας αφήνω με αυτό.

Ας κρατήσουμε τα χαμόγελα, τα γέλια και την ευτυχία και μετά τις διακοπές του Πάσχα στη ζωή μας. Καλό ταξίδι και καλή Μεγάλη Εβδομάδα σε όλους !

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ? ΤΙ ?

 Ενα κερί εις μνήμην ενός ανθρώπου που η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του δεν του άφησε αλλο περιθώρια! «Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και γίνω βάρος στο παιδί μου».





 Μια αυτοκτονία η οποία συγκλόνισε όλο το πανελλήνιο. Συμφωνα με δημοσιεύματα "το παράπονο του ήταν ότι οι νέοι παρέμεναν άπραγοι στα σκληρά μέτρα που τους επιβάλλονταν, τα οποία θεωρούσε ότι τους αποστερούσαν το δικαίωμα να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον"
ΑΚΟΥΤΕ ? ΑΚΟΥΤΕ ? Το παράπονο του εκλιπόντα Δημήτρη Χριστούλα, ήταν αυτό.

Ενα λουλούδι, μερικά λόγια σε μια κόλλα χαρτί στον τόπο οπου απεβίωσε ο Χριστούλας, άνθρωποι έβγαζαν φωτογραφίες  του σκηνικού...μερικοί απλά σιωπούσαν...αλλοι κουνούσαν το κεφάλι...οι πιο ένθερμοι καλούσαν σε ξεσηκωμό...άλλοι διαφωνούσαν μεταξύ τους για για το εαν θα πρέπει να γινει δημοσία δαπάνη η κηδεία του ή οχι...

Πέρα απο αυτά και παρότι σήμερα δεν μπόρεσα να κατέβω Σύνταγμα πιστεύω οτι ΕΜΕΙΣ ειμαστε αυτοί οι οποίοι πρέπει επιτέλους να ξεσηκωθούμε. ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ? Αυριο μπορεί να είμαστε ΕΜΕΙΣ στη θέση του ! Σκεφτείτε εναν άνθρωπο, που ζει μια ήσυχη σε γενικές γραμμές ζωή...με τη συνταξούλα του, με τα τσιπουράκια του...οικονομικά να ειναι σχετικά καλά....και μια ημέρα βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί να βγαίνει στο Σύνταγμα και να αυτοκτονεί. Σκεφτείτε λοιπόν οτι αυτός ο άνθρωπος ειστε ΕΣΕΙΣ ! ΕΓΩ...ΟΛΟΙ ΜΑΣ !

Λεω καληνύχτα...αλλά ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ? ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ ? ΤΙ ?

ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ

Η μάχη ήταν σκληρή...πολλοί σύντροφοί μας έπεσαν....αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Κατεβαίναμε τρέχοντας το λόφο οπλισμένοι με αυτοπεποιθηση...και ελπίδα οτι όλα θα τελείωναν σήμερα. Το ξέραμε...το γνωρίζαμε οτι μπορεί αυτή μας η κίνηση να μας έστελνε στο θάνατο, δεδομένου οτι ο εχθρός υπερτερούσε.

Συνεχίσαμε μέχρι που οι πρώτες ηλιαχτίδες έπεσαν επάνω στο λάβαρο της Λεγεώνας κανοντάς το να αστράψει. Ο Αετός  έστεκε εκεί...περήφανος...καρφωμένος στο χώμα...στο ύψος του.
Σημάδι οτι η Λεγεώνα θα αναδυθεί απο τις στάχτες της ξανά...ΣΤΟ ΦΩΣ !