Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Γίνε το φως μου !

Γίνε το φως μου πιστέ μου φίλε ! Γίνε ο οδηγός μου ! Εσύ με καθοδηγείς..εσύ μου δείχνεις το δρόμο. Με το μπαστούνι στο ένα χέρι και το λουρί στο άλλο, προχωράμε μαζί. Στην αρχή φοβόμουν...μου ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ. Φαντάζομαι και για εσένα. Αλλά με τον καιρό εξοικειωθήκαμε. Και τώρα...είμαστε αχώριστοι !


Μ'εφερες κοντά σε αυτό που είμαι αλλά και σε αυτό που θα ήθελα να είμαι. Μαζί έχουμε προσπεράσει πολλά εμπόδια. Κάνω πράγματα που δεν θα μπορούσα να τα κάνω χωρίς την βοήθειά σου.
Τι κι αν δεν είμαστε ευπρόσδεχτοι σε ενα καλό εστιατόριο. Καλά δεν περνάμε τρώγοντας και σε ενα παγκάκι ? Και όσο για τα Μέσα Μεταφοράς.....δεν πειράζει ! Καλό μας κάνει και λίγη γυμναστική :)



Άλλωστε δεν με νοιαζει το που θα ειμαι...αρκεί ο,τι κάνουμε να το κάνουμε μαζί. Σ'αγαπώ όσο τίποτε άλλο ! Μου εισαι υπάκουος και αυτό το αναγνωρίζω ! Για αυτό όταν σου αφαιρώ το ειδικό "σαμάρι" παίζουμε με τις ώρες στο σπίτι ! Μου δίνεις τόση χαρά !

Μέσα απο εσένα ξαναγεννήθηκα...με επέλεξες και σε επέλεξα. Μου έμαθες πολλά ! Αλλά κυρίως μ' έμαθες τι θα πει ΖΩΗ ! Μια ζωή στην οποία είμαι υποχρεωμένος να είμαι στο σκοτάδι.
Γι αυτό σου λέω φίλε μου....γίνε το ΦΩΣ μου! Γίνε ο οδηγός μου !
Τι λες ? Θα συνεχίσουμε μαζί αυτό το ταξίδι ? Το ταξίδι που λέγεται ΖΩΗ ?





Δεν υπάρχουν σχόλια: